Зверь - Zero People

Я сижу с вискарём

В четырёх стенах.

Я как загнанный зверь

Под кустом в степи.

Но есть разница в том:

Зверя гонит страх,

Меня гонит огонь,

Что внутри кипит.

Так тиха ночь,

Прочь, огонь, прочь.

Со мной мой верный скотч.

И струится любовь

Из открытых ран.

Мы давно с ней враги,

Не на жизнь - на смерть.

Я и сам так хотел,

У меня был план

Как дороже продать

То, что не имел.

Но что же так страх мой крут,

Как будто вру опять.

Ik zit met whisky

Binnen vier muren.

Ik ben als een opgejaagd dier

Onder een struik in de steppe.

Maar er is een verschil:

Het beest wordt gedreven door angst

Vuur drijft mij

Wat kookt er van binnen.

Zo stil de nacht

Weg, vuur, weg.

Ik heb mijn vertrouwde whisky bij me.

En liefde stroomt

Van open wonden.

We zijn al lang vijanden met haar,

Niet voor het leven - voor de dood.

Ik wilde het zelf

ik had een plan

Hoe meer verkopen?

Wat hij niet had.

Maar waarom is mijn angst zo cool,

Alsof ik weer lieg.