Бег - Zero People

Бег мой закончен, снег на обочине

Неизвестно, что с ним ночью будет точно.

Приз не получен, кризис научный,

в голове истин куча друг друга круче.

Я не следую им, я наследую грим,

От отца пол-лица, и от маминых зим.

Спесь и нищета - вот смесь, что нам дана

В отместку за дела.

Была ли вера?

Блеск, я верю - мир воскреснет, ничего чудесней.

Я забуду все мои песни.

Я не следую им, я наследую грим,

От отца пол-лица, и от маминых зим.

Старые фото, обложки журналов,

Я выбросил все, ничего не осталось.

И новые песни, письма из бездны.

Так бесполезны!

Так бесполезны!

Открыто окно, и в него ушла осень,

Оставив записку, надеяться бросив.

Куплен билет в самолет и на поезд,

Чтобы надежно, чтобы на совесть,

Чтобы уже никогда не вернуться...

Mijn run is voorbij, de sneeuw ligt aan de zijlijn

Het is niet zeker wat er 's nachts met hem zal gebeuren.

De prijs wordt niet ontvangen, de crisis is wetenschappelijk,

in het hoofd van waarheden is een stelletje van elkaar cooler.

Ik volg ze niet, ik erven make-up

Een half gezicht van mijn vader, en van mijn moeders winters.

Arrogantie en armoede - dit is de mix die ons wordt gegeven

Als vergelding voor daden.

Was er geloof?

Schijn, geloof ik - de wereld zal weer opstaan, niets mooiers.

Ik zal al mijn liedjes vergeten.

Ik volg ze niet, ik erven make-up

Een half gezicht van mijn vader, en van mijn moeders winters.

Oude foto's, tijdschriftomslagen,

Ik gooide alles weg, niets meer.

En nieuwe liedjes, brieven uit de afgrond.

Zo nutteloos!

Zo nutteloos!

Het raam staat open en de herfst is erin gevallen,

Een briefje achterlaten, hopelijk opgeven.

Heb een vliegticket en een treinkaartje gekocht,

Betrouwbaar zijn, geweten,

Om nooit meer terug te keren...