Fang mich - Zeraphine

Die Wunden sind kalt, fast vergessen und alt

Doch die Wut ist immer noch in meinem Kopf

Haltlos

Wenn wir weiter gehen, ergibt sich auch der Weg

Wir bleiben nicht mehr stehen, sonst bleibt ein Teil zurück

Haltlos

Es tut schon fast nicht mehr weh

Fang mich, ich bleib nicht stehen

Triff mich, es wird schon gehen

Therapier mich, ich warte nicht mehr

Es ist mir egal

Du hast niemals versucht, mit unseren Augen zu sehen

Und was anderes haben wir doch nie verlangt

Halt.

los

Gegen leere Worte sind wir längst immun

Wir drehen uns nicht um, dort gibt es nichts zu tun

Halt.

los

Uns tut schon fast nichts mehr weh

De wonden zijn koud, bijna vergeten en oud

Maar de woede zit nog steeds in mijn hoofd

ongegrond

Als we verder gaan, zal ook de weg worden onthuld

We stoppen niet meer, anders blijft er een deel achter

ongegrond

Het doet bijna geen pijn meer

Vang me, ik zal niet stoppen

Ontmoet me, het komt goed

Geef me therapie, ik wacht niet meer

kan me niet schelen

Je hebt nooit geprobeerd om met onze ogen te zien

En we hebben nooit om iets anders gevraagd

Alleen maar.

Kom op

We zijn al lang immuun voor lege woorden

We draaien ons niet om, daar is niets te doen

Alleen maar.

Kom op

Bijna niets doet ons meer pijn