Sång Om Syrsor - Zarah Leander, FFB Orchester Berlin

Jag kan inte längre höra syrsor, det är trist

Men det är en överkomlig brist

Syrsans sång är inte någon oersättlig sång, men ändå jag minns en gång

Det var då det var en vår, jag var knappa 17 år

Och han var förstås min unge Casanova

Han sa varmt och ömt

Vad?

Det har jag glömt

Men det var nånting han lova'

Evig kärlek, ja jag tror att det var nå' sånt han svor

Jag var drakens fånge, han var sagans prins

Liksom vaknad nyss, utav prinsens kyss

Jag såg honom i ögonen och syrsor sjöng sin serenad

Jag minns att jag var glad, men det är också nästan allt jag minns

En dag kan det hända, det kan hända ganska snart

Tekniskt går ju allt med sådan fart

Att vi kurar hop oss i ett skrymsle på vår jord

Någon söker efter ord

Det var då det fanns en värld, den var inte mycket värd

Men den var vårt hem, och syrsor sjöng om kvällen

Vårar kom i grönt, allt var ganska skönt

Åtminstone på vissa ställen

Nu har solen blivit skymd, i Aniaras isblå rymd

Och vi tvivlar på att goda gudar finns

Men jag minns en gång, syrsor sjöng sin sång

För den som hade öra till att höra

Kärlek, tro och hopp — ja, nåt vi då fann opp

Men det är nästan allt jag minns

Ik kan geen krekels meer horen, het is triest

Maar het is een betaalbaar tekort

Het lied van de krekel is geen onvervangbaar lied, maar toch herinner ik me een keer

Dat was toen het lente was, ik was amper 17 jaar oud

En natuurlijk was hij mijn jonge Casanova

Hij zei warm en teder

Wat?

ik ben het vergeten

Maar het was iets wat hij beloofde'

Eeuwige liefde, ja ik denk dat dat iets was wat hij zwoer

Ik was de gevangene van de draak, hij was de prins van sprookjes

Alsof ik zojuist wakker werd, uit de kus van de prins

Ik keek hem in de ogen en krekels zongen hun serenade

Ik herinner me dat ik gelukkig was, maar dat is bijna alles wat ik me herinner

Op een dag kan het gebeuren, het kan vrij snel gebeuren

Technisch gaat alles zo snel

Dat we bij elkaar kruipen in een hoekje op onze aarde

Iemand zoekt woorden

Dat was toen er een wereld was, die was niet veel waard

Maar het was ons huis, en 's avonds zongen de krekels

De lente kwam in het groen, alles was best mooi

In ieder geval op sommige plaatsen

Nu is de zon verduisterd, in Aniara's ijsblauwe ruimte

En we betwijfelen of er goede goden bestaan

Maar ik herinner me een keer, krekels zongen hun lied

Voor degenen die een oor hadden om te horen

Liefde, geloof en hoop - ja, iets wat we toen hebben uitgevonden

Maar dat is bijna alles wat ik me herinner