Обессутил - Заги Бок

Из тех сотен, давай по красоте замутим.

Успел забыть, забить, заснуть, обессутил.

Бросил на пол пути - толи в подпитии, толи в поддутии;

Толи всё прокутил, не потянул по валюте.

В старом худи, в безумии один на студии.

Проебал все прелюдии революции.

Теперь, ещё сложней понять, кто все эти люди,

Что доселе засесть успели в груди.

Бывало клёво, бывало мутило;

Бывало вёл себя, как мудила -

Ходил на месте, худел, терял силы;

И в огне жёг, и в воде гасил их.

Но я, по прежнему надёжно в своей низине.

Ещё не дно, но ты б тут быстро сносил всё зимнее.

Так что не проси, даже приблизительно

О чём-либо с этим всвязи, ёба!

Спасибо.

Что пережил, что пережил, что прожил -

Всё то же, да всё уже не то.

Что было реже ближе, что было дороже -

Всё то же, да всё уже не то.

Что брал за грош, что собирал по крупицам из крошек;

Что было небрежно отложено на попозже.

И это отражение рожи в луже -

Всё то же...

А ведь сам же загнался в это прокрустово ложе,

Так стараясь быть не похожим на самого же себя.

Но соглашаясь на плохое, не найдя хорошего -

И рисуя себе иллюзорные препятствия.

Скрепя сердце закрылся на замок;

Занемог хоть на как сам - и отвечал, что сам ок.

Но будучи близорук - так и остался босоног,

Не заметив, как вдруг остановился станок.

Да, я помню много таких остановок.

И то, что жизнь-говно, - вывод давно не из новых.

И лишь то, что не завёл себе верного нарезного

Не дало покинуть эту вереницу биномов.

Под пеленой в пол жизни длиною даже не вышел в ноль,

Только невольно перешёл на бемоль.

Изучая поперёк и вдоль, как обезболивает алкоголь -

Не нашёл ни на долю, в чём соль?!

Что пережил, что пережил, что прожил -

Всё то же, да всё уже не то.

Что было реже ближе, что было дороже -

Всё то же, да всё уже не то.

Что брал за грош, что собирал по крупицам из крошек;

Что было небрежно отложено на попозже.

И это отражение рожи в луже -

Всё то же, да всё уже не то.

И змея логово и Божье ложе;

И ложь, что всё также так же на правду похожа.

И нож так и не вынутый из ножен;

Тревожные сирены неотложек.

И что бросало в холод, и что пробирало до дрожи,

И чем был до невозможного восторжен.

Слышь, и ты тоже -

Всё то же, да всё уже не то!

Van die honderden, laten we de schoonheid wakker schudden.

Het lukte om te vergeten, te scoren, in slaap te vallen, pissig.

Ik gooide het halverwege - toli dronken, toli opgeblazen;

Tolya verspilde alles, trok niet aan de valuta.

In een oude hoodie, gek alleen in de studio.

Alle preludes van de revolutie verpest.

Nu is het nog moeilijker om erachter te komen wie deze mensen zijn

Wat tot nu toe in geslaagd om te zitten in de borst.

Soms was het koel, soms was het ziek;

Hij gedroeg zich altijd als een klootzak...

Hij liep ter plaatse, verloor gewicht, verloor kracht;

En hij verbrandde ze in vuur en blust ze in water.

Maar ik ben nog steeds veilig in mijn laagland.

Het is nog niet de bodem, maar je zou hier snel alles wat winters is afbreken.

Dus niet vragen, zelfs niet bij benadering

Over alles met deze connectie, yoba!

Dank u.

Wat is er doorgemaakt, wat is er doorgemaakt, wat heeft geleefd -

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde.

Wat was zeldzamer dichterbij, wat duurder was -

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde.

Wat hij voor een cent nam, wat hij beetje bij beetje uit de kruimels verzamelde;

Die achteloos werd uitgesteld tot later.

En dit is een weerspiegeling van een mok in een plas -

Allemaal hetzelfde...

Maar hijzelf werd in dit Procrustes-bed gedreven,

Zo hard proberen om niet zoals jezelf te zijn.

Maar akkoord gaan met het slechte, het goede niet vinden...

En illusoire obstakels voor jezelf tekenen.

Met tegenzin sloot hij zichzelf op;

Hij werd in ieder geval alleen ziek - en antwoordde dat hij zelf in orde was.

Maar omdat hij bijziend was, bleef hij blootsvoets,

Zonder het te merken stopte de machine plotseling.

Ja, ik herinner me veel van dergelijke stops.

En dat het leven klote is, is al lang geen nieuwe conclusie meer.

En alleen dat hij geen trouwe schutter kreeg

Het liet me deze reeks binomials niet verlaten.

Onder een sluier een half leven lang, het ging niet eens naar nul,

Alleen onvrijwillig overgeschakeld naar flat.

Over en weer bestuderen hoe alcohol verdooft -

Ik heb geen aandeel gevonden, waar zit het zout in?!

Wat is er doorgemaakt, wat is er doorgemaakt, wat heeft geleefd -

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde.

Wat was zeldzamer dichterbij, wat duurder was -

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde.

Wat hij voor een cent nam, wat hij beetje bij beetje uit de kruimels verzamelde;

Die achteloos werd uitgesteld tot later.

En dit is een weerspiegeling van een mok in een plas -

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde.

En het hol van de slang en Gods bed;

En een leugen die nog steeds op de waarheid lijkt.

En het mes is nog steeds niet uit de schede gehaald;

Nood sirenes.

En wat je in de kou wierp, en wat je deed huiveren,

En wat was meer dan onmogelijk enthousiast.

Luister, jij ook

Alles is hetzelfde, maar niet alles is hetzelfde!