Bakkal Osman Abi - Yüzyüzeyken Konuşuruz

Uyandığım saatler akşam altıysa sekiz

Annemin çiçekleriyle bakışıyorum sessiz sessiz

En yakın dostlarım banyonun sinekleri

En son gördüğüm kişi bakkal osman abi

Ki o da kızgın bana sigara borçlarımdan

Babamın hatrı olmasa geçemem kapısından

Dün bir arkadaşla rastlaştık içkiliydik

Bi ara ayaklarıma takıldı gözleri

Ne ara düşman olduk diye bir espri yaptım

Salak salak bana baktı ama çok içkiliydi

Oturduk saatlerce

Kadıköy'den bahsettik bi ara aklıma geldin

Als het zes uur 's avonds is als ik wakker word, is het acht uur.

Ik kijk zwijgend naar de bloemen van mijn moeder

Mijn beste vrienden zijn de vliegen in de badkamer

De laatste persoon die ik zag was kruidenier Osman Brother.

Dat hij boos op me is vanwege mijn sigarettenschulden

Ik kan niet door de deur als het niet omwille van mijn vader is

Gisteren kwamen we een vriend tegen, we waren dronken

Zijn ogen bleven een tijdje op mijn voeten geplakt

Ik maakte een grapje over toen we vijanden werden

Hij keek me stom aan, maar hij was te dronken

We hebben uren gezeten

We spraken over Kadıköy en je kwam een ​​tijdje in mijn gedachten.