Man of the Evening - Yüth Forever

with everyone but myself and a world to please,

frustrations got the better half of me,

I am only a shell of a man I used to be

Not even a cent to show for a life left unspent

Just lessons better left unlearned,

now here I am fucking filled with resentment

What’s the point of growing up,

when the older I get the more everything gets fucked?

I live a life that yearns to implode,

go!

No tongue and no eyes to see

As I lay in my bed,

I still can’t fucking sleep,

Everyday I try and reach to the sky,

but only fall back on myself (on myself),

All I needed was somebody else,

So I place these problems on the shelf,

Waiting to be toppled from the force of the world slamming the door in my face.

We’re all shadows of who we used to be,

and everyone’s a stranger with crooked teeth.

So break these bones,

Because this mind has no body or soul as a home.

Incompetence is an all too familiar feeling.

So everyone raise your glasses to the man of the evening,

Yours truly.

met iedereen behalve mezelf en een wereld om te behagen,

frustraties kregen de betere helft van mij,

Ik ben slechts een schim van een man die ik vroeger was

Niet eens een cent om te laten zien voor een leven dat niet is uitgegeven

Gewoon lessen die beter niet worden geleerd,

nu hier ben ik verdomd vervuld van wrok

Wat heeft het voor zin om op te groeien,

wanneer hoe ouder ik word, hoe meer alles wordt geneukt?

Ik leef een leven dat ernaar verlangt te imploderen,

Gaan!

Geen tong en geen ogen om te zien

Terwijl ik in mijn bed lag,

Ik kan nog steeds niet slapen,

Elke dag probeer ik naar de hemel te reiken,

maar val alleen terug op mezelf (op mezelf),

Het enige wat ik nodig had was iemand anders,

Dus ik plaats deze problemen op de plank,

Wachtend om te worden omvergeworpen door de kracht van de wereld die de deur in mijn gezicht dichtslaat.

We zijn allemaal schaduwen van wie we waren,

en iedereen is een vreemdeling met scheve tanden.

Dus breek deze botten,

Omdat deze geest geen lichaam of ziel als thuis heeft.

Incompetentie is een maar al te bekend gevoel.

Dus hef iedereen het glas op de man van de avond,

Ondergetekende.