Мы-моряки - Юрий Федотов

Мы — моряки!

Что нам невзгоды?

Нас в рейс уводят капитаны.

Шторма нас треплют, ураганы.

Нас не щадят к тому же годы…

Припев:

Жизнь моряка не всем по нраву

Вода соленая как слезы

Нам за лишения, по праву,

Встречая с моря дарят розы.

— 2 раза

Наш теплоход — рефрижератор,

А в трюме — минус двадцать два

Команда — славные ребята!

Слабак здесь выдержит едва-ль

Припев.

Нет не романтика — работа

Мужская, часто не до смеха…

Экватор — мокрые от пота.

Как солнце — лысина стармеха…

Припев.

Старпом — седые уж виски…

А дети только подрастают…

В морях не сохнем от тоски.

Пена кильватерная тает.

Припев.

И мотористы и матросы

Сжимают милых, как юнцы,

В обьятиях, как вьюшку тросы…

Отдать швартовные концы!

Мы прикипели к судну, к морю,

В словах высоких мало толку…

А кто романтик — с ним не спорю,

Считает пусть себя он волком.

Припев.

Wij zijn zeilers!

Wat zijn onze problemen?

De kapiteins nemen ons mee op een vlucht.

Stormen schudden ons, orkanen.

Trouwens, de jaren sparen ons niet...

Refrein:

Het leven van een zeeman valt niet bij iedereen in de smaak

Zout water als tranen

Wij zijn voor ontbering, van rechtswege,

Ontmoeting vanaf de zee geven ze rozen.

- 2 keer

Ons schip is een koelkast,

En in het ruim - min tweeëntwintig

Het team is geweldig jongens!

De zwakkeling kan hier nauwelijks staan

Refrein.

Nee, geen romantiek - werk

Man, vaak niet grappig...

Evenaar - nat van het zweet.

Als de zon - de kale kop van een oude vacht ...

Refrein.

Starpom - grijze whisky al ...

En de kinderen worden alleen maar ouder...

In de zeeën drogen we niet uit van verlangen.

Wake-foam is aan het smelten.

Refrein.

En oppassers en matrozen

Ze knijpen de schattigen als jongeren,

In een omhelzing, als een uitzicht op touw...

Geef de landvasten weg!

We bleven aan het schip, aan de zee,

Hoge woorden hebben weinig zin...

En wie is een romanticus - ik heb geen ruzie met hem,

Laat hem zichzelf als een wolf beschouwen.

Refrein.