Пироги - Юлия Морозова

Мы к бабушке приехали на дачу.

От радости она, едва не плача.

Накрыла стол нам с разными блюдами.

С улыбкой угощала пирогами.

С капустой были, с творогом, с грибами.

Мы жадно поглощали их кусками.

И даже телевизор не включая.

Всё ели пироги за чашкой чая.

Пироги, пироги.

Сидим, едим мы до зари.

Они для нас уже враги.

Не застегнуть нам сапоги.

Пироги, пироги.

Но отказаться не смогли.

Хоть не поднять уже ноги.

Сидим, едим мы пироги.

Ну вот набили мы свои желудки.

Теперь бы полежать хотя б минутку.

Проходит час и голос вновь из кухни:

"Поешьте пироги, пока не стухли".

Настало утро, ночь мы всю не спали.

Вот так рассвет на даче повстречали.

И провожая, стоя у порога.

Нам бабушка про пироги в дорогу.

Пироги, пироги.

Сидим, едим мы до зари.

Они для нас уже враги.

Не застегнуть нам сапоги.

We kwamen bij het huisje van oma.

Ze huilde bijna van blijdschap.

Ze dekte de tafel voor ons met verschillende gerechten.

Ze serveerde taarten met een glimlach.

Ze waren met kool, met kwark, met champignons.

We verslonden ze gretig in stukjes.

En niet eens de tv aanzetten.

Iedereen at taarten met een kopje thee.

Taarten, taarten.

We zitten, we eten tot het ochtendgloren.

Ze zijn al onze vijanden.

Maak onze laarzen niet vast.

Taarten, taarten.

Maar ze konden niet weigeren.

Hef je benen niet eens op.

We zitten, we eten taarten.

Nou, we hebben onze maag gevuld.

Ga nu minstens een minuut liggen.

Een uur verstrijkt en weer de stem uit de keuken:

"Eet taarten voordat ze droog worden."

De ochtend kwam, we hebben de hele nacht niet geslapen.

Zo ontmoetten ze de dageraad in de datsja.

En zien af, staande op de drempel.

We hebben een oma over taarten voor onderweg.

Taarten, taarten.

We zitten, we eten tot het ochtendgloren.

Ze zijn al onze vijanden.

Maak onze laarzen niet vast.