Incommunicado - Young Medicine

Tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on

Just tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on to pain

I’ll collapse on the bed singing songs of self-atrophy

Till my voice breaks down (breaks down!) this static lullaby

Cause the bedroom is just a mausoleum built for me

Bring me back to life (alive!), it’s haunting me

(Hey!) These finger tips are growing numb to touch

(Hey!) Who knew I’d miss these emotions this much?

(These finger tips are growing numb to touch)

(Can you touch me?)

How do I live a lifetime speaking without empathy?

Till my mind breaks down (breaks down!) behind these glassy eyes

But it’s all just a prelude to the next five centuries

Emptiness won’t end (the end!), goes on and on and on

Tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on

Just tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on to pain

These nerves have frozen over, they cannot decode your sentiments

There’s no place lonelier than the vast abyss inside my head

Where’s my chemical cocktail?

Where’s my cure for reticence?

Please, tell me I’m wrong here!

Can’t you show me that I’m real?

(Tell me what to)

These finger tips are growing numb to touch

Who knew I’d miss these emotions this much?

These finger tips are growing numb to touch

Can you touch me?

Just tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on to pain

Just tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time

Tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on

Just tell me what to feel, show me that I’m real

Hands like mine fall off in time holding on to pain

Vertel me wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen af ​​in de tijd vasthouden aan

Vertel me gewoon wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen er op tijd af, vasthouden aan pijn

Ik zak in elkaar op het bed en zing liedjes over zelfatrofie

Tot mijn stem het begeeft (gaat kapot!) dit statische slaapliedje

Want de slaapkamer is slechts een mausoleum dat voor mij is gebouwd

Breng me weer tot leven (levend!), het achtervolgt me

(Hé!) Deze vingertoppen worden gevoelloos om aan te raken

(Hey!) Wie had gedacht dat ik deze emoties zo zou missen?

(Deze vingertoppen worden gevoelloos om aan te raken)

(Kun je me aanraken?)

Hoe kan ik mijn hele leven spreken zonder empathie?

Tot mijn geest instort (breekt!) achter deze glazige ogen

Maar het is allemaal slechts een opmaat naar de volgende vijf eeuwen

Leegte houdt niet op (het einde!), gaat maar door en door

Vertel me wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen af ​​in de tijd vasthouden aan

Vertel me gewoon wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen er op tijd af, vasthouden aan pijn

Deze zenuwen zijn bevroren, ze kunnen je gevoelens niet ontcijferen

Er is geen plaats eenzamer dan de enorme afgrond in mijn hoofd

Waar is mijn chemische cocktail?

Waar is mijn remedie voor terughoudendheid?

Alsjeblieft, zeg me dat ik het hier mis heb!

Kun je me niet laten zien dat ik echt ben?

(Vertel me wat ik moet doen)

Deze vingertoppen worden gevoelloos om aan te raken

Wie had gedacht dat ik deze emoties zo zou missen?

Deze vingertoppen worden gevoelloos om aan te raken

Kun je me aanraken?

Vertel me gewoon wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen er op tijd af, vasthouden aan pijn

Vertel me gewoon wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen er op tijd af

Vertel me wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen af ​​in de tijd vasthouden aan

Vertel me gewoon wat ik moet voelen, laat me zien dat ik echt ben

Handen zoals de mijne vallen er op tijd af, vasthouden aan pijn