За глаза - Ежовы Рукавицы

Какого цвета у тебя глаза?

Забыла… Бог мой, пять веков назад

я знала все оттенки цвета дивного!

Чего хочу?

Не знаю.

Ничего.

В истерике не бьюсь.

Да и челом

не бью тебе о милости.

Спортивного

нет интереса.

Доказать — кому?

что звукорежиссер сведет в одну

две разные дорожки?

— глупость девичья.

Да даже если познакомить вновь —

какая там воскресшая любовь?

-

нам и поговорить-то будет не о чем.

Поэтому уж лучше за глаза…

Ты, может, помнишь: пять веков назад

светило солнце наглое и юное.

И был обет, и был такой пароль:

ежевечерне в двадцать два ноль ноль

мы думаем о нас.

Вот я и думаю…

Welke kleur hebben je ogen?

Ik vergat... Mijn God, vijf eeuwen geleden

Ik kende alle schakeringen van de prachtige kleur!

Wat ik wil?

Ik weet het niet.

Niets.

Ik vecht niet in hysterie.

Ja, en met een voorhoofd

Ik sla je niet voor genade.

Sport

geen interesse.

Aan wie bewijzen?

wat de geluidstechnicus er in zal brengen

twee verschillende sporen?

- meisjesachtige domheid.

Ja, zelfs als je elkaar weer ontmoet -

wat is herrezen liefde?

-

er zal niets zijn om over te praten.

Daarom is het beter voor de ogen...

Misschien herinner je je: vijf eeuwen geleden

de zon scheen brutaal en jeugdig.

En er was een gelofte, en er was zo'n wachtwoord:

's nachts om tweeëntwintig nul nul

wij denken aan ons.

Hier is wat ik denk...