Pył - Xxanaxx

Słońce zanurza w promieniach

Miasta monotonny schemat

Drzewa co zgubiły liście

Czarne są od wron

Cisza gęstsza jest niż woda

Ja w niej z tobą zanurzona

Czy tej ciszy bać się czy nią

Słodko karmisz mnie

Wciągając mnie wtórują ci wszystkie twoje gwiazdy

Ta siła jak kosmiczny pył

Co gardło nieme drapie

Wciągając mnie, zatracasz się

I wszystkie twoje gwiazdy

Ta siła jak kosmiczny pył pokryje ciała nasze

A to miasto już umarło

Cicho z kabli głuchym trzaskiem

Połączyła mnie z nim nagle

Błoga, szklana więź

De zon zakt weg in de stralen

Eentonig stadsschema

Bomen die hun bladeren hebben verloren

Zwart zijn van kraaien

Stilte is dichter dan water

Ik ben er samen met jou in ondergedompeld

Of je nu bang moet zijn voor deze stilte of ervoor

Je bent me zoet aan het voeden

Al je sterren echoën wanneer je me naar binnen trekt

Deze kracht is als kosmisch stof

Wat een stom keelkrabben

Door mij naar binnen te trekken, verlies je jezelf

En al je sterren

Deze kracht zal, net als kosmisch stof, ons lichaam bedekken

En deze stad is al dood

Stil van de kabels met een plof

Ze verbond me plotseling met hem

Een zalige, glazen band