Gradient - Xxanaxx

Znam twoją mowę ciała nawet bez gestów

Słyszę co do mnie mówisz mimo że nie ma tekstu

Rozumiemy się wtedy bez słów

Po czym mówię coś do ciebie ale bez efektu

Albo kiedy mówisz zjedzmy coś

Ta fajna włoska restauracja wiesz że

Jest o włos tej drogi stąd

Spoko, to przyjemny ląd

Ale kiedy wchodzimy twój pijany ziomek woła «skręćmy coś!»

Nie wiem jak robisz to

Nadzieje rozrywasz jedna po drugiej jak domino

Nie ukrywam, trochę mnie to boli bo

Ciężko to zaakceptować, ciężko to pominąć

I czekałam aż do kina mnie zabierzesz

Ponoć uwielbiasz Almodovara i Scorsese

Na ówczesne kilometry na piechotę

Oniemiałam gdy ujrzałam węże w samolocie

Twój charakter znam, oprócz wad parę zalet ma

Jest jak kolorów paleta

Lecz nie rozróżniam żadnej z barw

Czemu z raz na dwa, płynnie mi przechodzisz tak

Że nie wiem jaki kolor masz

Powiedz czemu jesteś jak

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Mówisz dawno nie byliśmy na siłowni

W legginsach idę za tobą na ruchomy chodnik

Byłam przeświadczona że się rozgrzewamy coś

Po pięciu minutach mówisz dobra to spadamy co

Albo, w weekend wyprawiam urodzinowy bal

Pytasz mnie czy twój rodzony brat też może wpaść

Nie było nic złego w tym ale pominąłeś fakt

Całkiem istotny, nie powiedziałeś że ma osiem lat

Cóż, nie wiem jak robisz to

Nadzieje rozrywasz jedna po drugiej jak domino

Powiedz jak odnaleźć mogę siebie w tej roli bo

Twój umysł ucieka i nie mogę dogonić go

Wczoraj mówiłeś mi o dzisiejszym meczu

Mimo tego zaprosiłeś do siebie na wieczór

Dałeś kolację, płytę, szklankę, film

Ale szkoda że twoje oczy odbijały tylko blask TV

Twój charakter znam, oprócz wad parę zalet ma

Jest jak kolorów paleta

Lecz nie rozróżniam żadnej z barw

Czemu z raz na dwa, płynnie mi przechodzisz tak

Że nie wiem jaki kolor masz

Powiedz czemu jesteś jak

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Gradient, gradient

Czerń i biel wolałabym na dzień, lub dwa

God damn, przestań zaskakiwać mnie

Ik ken je lichaamstaal, zelfs zonder gebaren

Ik hoor wat je tegen me zegt, ook al is er geen tekst

We begrijpen elkaar zonder woorden

Dan zeg ik iets tegen je, maar tevergeefs

Of als je zegt, laten we iets eten

Dit toffe Italiaanse restaurant weet je wel

Het is een haartje van de weg vanaf hier

Het is een mooi land

Maar als we binnenkomen, roept je dronken homie "laten we een broodje nemen!"

Ik weet niet hoe je het doet

Je verplettert je hoop een voor een als dominostenen

Ik verberg me niet, het doet me een beetje pijn omdat

Het is moeilijk te accepteren, het is moeilijk te negeren

En ik wachtte tot je me meenam naar de bioscoop

Ze zeggen dat je van Almodovar en Scorsese houdt

Toen kilometers te voet

Ik was stomverbaasd toen ik de slangen in het vliegtuig zag

Ik ken je karakter, afgezien van de nadelen heeft het een paar voordelen

Het is als een palet van kleuren

Maar ik herken geen van de kleuren

Waarom, eens in de twee, ga je zo soepeltjes

Dat ik niet weet welke kleur je hebt

Vertel me waarom je zo bent

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen

Je zegt dat we al lang niet meer naar de sportschool zijn geweest

In legging volg ik je op het rolpad

Ik was ervan overtuigd dat we iets aan het opwarmen waren

Na vijf minuten zeg je oké, we laten wat vallen

Of ik heb een verjaardagsbal in het weekend

Je vraagt ​​me of je volle broer ook mag komen

Daar was niets mis mee, maar je hebt het feit gemist

Heel belangrijk, je zei niet dat hij acht was

Nou, ik weet niet hoe je het doet

Je verplettert je hoop een voor een als dominostenen

Vertel me hoe ik mezelf in deze rol kan vinden omdat

Je geest vlucht en ik kan het niet inhalen

Gisteren vertelde je me over de wedstrijd van vandaag

Desalniettemin heb je je uitgenodigd voor de avond

Je gaf eten, een cd, een glas, een film

Maar het is jammer dat je ogen alleen de schittering van de tv weerspiegelden

Ik ken je karakter, afgezien van de nadelen heeft het een paar voordelen

Het is als een palet van kleuren

Maar ik herken geen van de kleuren

Waarom, eens in de twee, ga je zo soepeltjes

Dat ik niet weet welke kleur je hebt

Vertel me waarom je zo bent

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen

Verloop, verloop

Liever een dag of twee zwart-wit

Godverdomme, stop met me te verbazen