The Man Who Sailed Around His Soul - XTC

The man who sailed around his soul

From East to West, from pole to pole

With ego as his drunken captain

Greed, the mutineer, had trapped all reason in the hold

The man who walked across his heart

Who took no compass, guide or chart

To rope and tar his blood congealed

When he found his self revealed ugly and cold

And the Sirens that sing

By your nose with its ring

They’ll drag you in

For your sins

Now he sits all alone

And it’s no place like home

It’s empty skin

A bag to keep life’s souvenirs in

The man who sailed around his soul

The man who sailed around his soul

The man who sailed around his soul

Came back again to find a hole

Where once he thought compassion and the truth

Had laid to warm his freezing carcass on return

The man who walked across his heart

Was doomed to journey to the start

Of every love affair he’d broken

All the lies he’d ever spoken

Tattooed on his arm

And the jellyfish stings

Even angels with wings

Who look too deep

And dare to peep

Now he sits all alone

Knowing flesh blood and bone

Is everything

He found the treasure he’d been seeking

The man who sailed around his soul

De man die om zijn ziel zeilde

Van oost naar west, van pool tot pool

Met ego als zijn dronken kapitein

Hebzucht, de muiter, had alle rede in het ruim gevangen

De man die over zijn hart liep

Wie nam geen kompas, gids of kaart

Om te touw en teer zijn bloed stolde

Toen hij ontdekte dat zijn zelf lelijk en koud bleek te zijn

En de sirenes die zingen

Bij je neus met zijn ring

Ze zullen je naar binnen slepen

Voor je zonden

Nu zit hij helemaal alleen

En het is geen plaats zoals thuis

Het is een lege huid

Een tas om de souvenirs van het leven in te bewaren

De man die om zijn ziel zeilde

De man die om zijn ziel zeilde

De man die om zijn ziel zeilde

Kwam weer terug om een ​​gat te vinden

Waar hij ooit mededogen en de waarheid dacht?

Had gelegd om zijn ijskoude karkas te verwarmen bij terugkomst

De man die over zijn hart liep

Was gedoemd om naar het begin te reizen

Van elke liefdesaffaire die hij had verbroken

Alle leugens die hij ooit had gesproken

Getatoeëerd op zijn arm

En de kwallen steken

Zelfs engelen met vleugels

Wie kijkt er te diep

En durf te gluren

Nu zit hij helemaal alleen

Vlees, bloed en botten kennen

Is alles

Hij vond de schat die hij zocht

De man die om zijn ziel zeilde