House of the Centenary - WRVTH

Text pressed and formed

Bound by rubble and lead

17 bold scribbles and scratches

Hidden under a cloud of graphite dust

A constant smear under a heavy hand

Yields magma from every movement inscribed

Igneous rock set in place

Was swept away easily by four winds

At that moment

The illusion of good times

Would shine clearer than those 3 poignant lines

When the prose was first composed

It was written out in lead

Malleable

Erasable

Years passed

Pages turned

All it took was a sleight of hand

For a permanence to solidify

Further into the notebook

Even the author himself couldn’t see the transition stand

It happened so subtly

Yet it happened so quick

Structures easily erased

Became forged by steel and ink

Gravel that manifested a message

That wasn’t his choice to preserve

The author was always tortured

But new lies would bring him relief

And if he gets a chance to write the ending

It would be such of an ideal release

But until that moment passes

He will slowly tear down his beliefs

By staying away from the open windows

And to honor his musings as complete

Tekst ingedrukt en gevormd

Gebonden door puin en lood

17 vette krabbels en krassen

Verborgen onder een wolk van grafietstof

Een constant uitstrijkje onder een zware hand

Levert magma op bij elke ingeschreven beweging

Stollingsgesteente op zijn plaats gezet

Werd gemakkelijk weggevaagd door vier winden

Op dat moment

De illusie van goede tijden

Zou helderder schijnen dan die 3 aangrijpende lijnen

Toen het proza ​​voor het eerst werd gecomponeerd

Het is in lood geschreven

Kneedbaar

uitwisbaar

Jaren gingen voorbij

Pagina's omgeslagen

Het enige dat nodig was, was een vingervlugheid

Voor een permanentie om te stollen

Verder in het notitieboekje

Zelfs de auteur zelf kon de overgang niet zien staan

Het gebeurde zo subtiel

Toch gebeurde het zo snel

Structuren gemakkelijk te wissen

Werd gesmeed door staal en inkt

Grind dat een bericht heeft gemanifesteerd

Dat was niet zijn keuze om te bewaren

De auteur werd altijd gemarteld

Maar nieuwe leugens zouden hem verlichting brengen

En als hij de kans krijgt om het einde te schrijven

Het zou zo'n ideale release zijn

Maar tot dat moment voorbij is

Hij zal langzaam zijn overtuigingen afbreken

Door weg te blijven van de open ramen

En om zijn overpeinzingen als compleet te eren