Forlorn - WRVTH

My hands and feet are numbing

As I walk down these unforgiving streets

Spitting out smoke as I scurry further down these avenues of regret

I feel cold inside and out and lonelier that ever before

I can’t recall when all the ties were severed

Nothing but a hazed memory

All that is known is I’m shackled to this misery

Nothing but a pocket full of fire and an unworthy mind

Roaming these wet alley ways drenched in all the tears of my regrets

I’m shaking in this moonlit sorrow

Yearning for a warm embrace of hello or goodbye

But I wander unnoticed on these unforgiving streets

Mijn handen en voeten zijn gevoelloos

Terwijl ik door deze meedogenloze straten loop

Rook uitspugen terwijl ik verder door deze straten van spijt haast

Ik voel me koud van binnen en van buiten en eenzamer dan ooit tevoren

Ik kan me niet herinneren wanneer alle banden zijn verbroken

Niets dan een wazige herinnering

Het enige dat bekend is, is dat ik geketend ben aan deze ellende

Niets dan een zak vol vuur en een onwaardige geest

Zwervend door deze natte steegjes, doordrenkt van alle tranen van mijn spijt

Ik beef in dit maanverlichte verdriet

Verlangen naar een warme omhelzing van hallo of tot ziens

Maar ik dwaal onopgemerkt door deze meedogenloze straten