My Carrion - Wretched

My transience slept cold, waiting for the gate to open, to release my father;

to release my carrion*

I’ve fled across lands of ice and fire, in a striving search for the cryptic

scriptures that will restore my soul to it’s flesh and bone

Long have I waited to meet your eyes;

to delve inside;

to steal through your

mind;

to utilize the plans inside

These pages are false

Where is the remembrance of the city that’s fallen;

the millions of lives given

into the creation of this?

«Oh young and sightless one, you’ll never see

You’ll never be as whole as we

As whole as we, as whole as we you’ll never be.»

I’ve swum through years in dreams of light and dust in my pursuit of solidarity

This cannot be veritable

These writings are too passionless

These actions made are too immoral

So you are here eternal savior, with such a voice so passionless

Oh my warm and sweet familiarity

My transience slept cold, waiting for the gate to open, to release my father;

to release my carrion

Beyond the portal to Shamballa is where it lies in wait with her

Mijn vergankelijkheid sliep koud, wachtend tot de poort openging, om mijn vader vrij te laten;

om mijn aas los te laten*

Ik ben gevlucht door landen van ijs en vuur, in een ijverige zoektocht naar de cryptische

geschriften die mijn ziel tot vlees en been zullen herstellen

Lang heb ik gewacht om je ogen te ontmoeten;

naar binnen gaan;

om via je te stelen

verstand;

om de plannen binnenin te gebruiken

Deze pagina's zijn vals

Waar is de herinnering aan de stad die gevallen is;

de miljoenen gegeven levens

bij het maken hiervan?

"O, jonge en blinde, je zult het nooit zien"

Je zult nooit zo heel zijn als wij

Zo heel als wij, zo heel als wij zullen jullie nooit zijn.»

Ik heb jaren gezwommen in dromen van licht en stof in mijn streven naar solidariteit

Dit kan niet echt zijn

Deze geschriften zijn te passieloos

Deze acties zijn te immoreel

Dus je bent hier eeuwige verlosser, met zo'n stem zo passieloos

Oh mijn warme en lieve bekendheid

Mijn vergankelijkheid sliep koud, wachtend tot de poort openging, om mijn vader vrij te laten;

om mijn aas los te laten

Voorbij het portaal naar Shamballa ligt het op de loer met haar