Engulfed in Lethargy - Wretched

This human breed is far too tame and thinks that it’s one of a kind

My compassion is dying, needs antibiotics, advancing rapidly

Socialized to the teeth, but never in person we meet

On a digital interface, slowly with time our limbs are rendered useless

Just a trunk, towering, high and dotted

High and dotted with fingertips

One orifice for all activities;

one chamber for any intelligence

All emotion will be under scrutinous watch

Chemicals will let us feel and the feeling is toxic

Chemicals will let us feel and the feeling is toxic

Constant fucking noise!

Conjure the silence

It’s awkward just like my first taste of beer

Composition of our bodies collide, and the flesh sours breeding new milk

New pools to fester, new drool to record

Our exit is unpredictable, throwing these seeds to the wind

Dit mensenras is veel te tam en denkt dat het uniek is

Mijn mededogen sterft uit, heeft antibiotica nodig, gaat snel vooruit

Tot de tanden gesocialiseerd, maar nooit persoonlijk ontmoeten we

Op een digitale interface worden onze ledematen na verloop van tijd onbruikbaar

Gewoon een stam, torenhoog, hoog en gestippeld

Hoog en bezaaid met vingertoppen

Eén opening voor alle activiteiten;

één kamer voor elke intelligentie

Alle emoties worden nauwlettend in de gaten gehouden

Chemicaliën laten ons voelen en het gevoel is giftig

Chemicaliën laten ons voelen en het gevoel is giftig

Constant verdomd lawaai!

Roep de stilte op

Het is onhandig, net als mijn eerste smaak van bier

Samenstelling van onze lichamen botsen, en het vlees verzuurt door nieuwe melk voort te brengen

Nieuwe poelen om te etteren, nieuw kwijl om op te nemen

Onze exit is onvoorspelbaar, we gooien deze zaden in de wind