The Retribution - Wolfhorde

Silent he rode

on the woodlands

Under the waning shroud

of ignorance

The trees whispered

of dark times ahead

He could feel

the weight of the clouds

With the wind

crawled in the fog

to devour

all of the land

Madness weighs him down

like a rock upon his shoulders

He dreads the hour

of the wolf closing in

Walking ever softly

through the abysmal mist

he saw a silhouette

of true horror

He heard the growl

and felt the hunger

Grasped his sword

ignored the fear

Madness weighs him down

like a rock upon his shoulders

He dreads the hour

of the wolf closing in

Charging against the foe

The silent god

Shoved his boot in the maw

of the beast

The wolf howled in pain

The blade had pierced

his skull through the eye

death creeping near

Madness weighs him down

like a rock upon his shoulders

He dreads the hour

of the wolf closing in

Stil reed hij

in de bossen

Onder de afnemende lijkwade

van onwetendheid

De bomen fluisterden

van de komende donkere tijden

Hij kon voelen

het gewicht van de wolken

Met de wind

kroop in de mist

verslinden

heel het land

Waanzin weegt hem neer

als een steen op zijn schouders

Hij vreest het uur

van de wolf die dichterbij komt

Altijd zacht lopen

door de bodemloze mist

hij zag een silhouet

van echte horror

Hij hoorde het gegrom

en voelde de honger

Greep zijn zwaard

negeerde de angst

Waanzin weegt hem neer

als een steen op zijn schouders

Hij vreest het uur

van de wolf die dichterbij komt

Opladen tegen de vijand

de stille god

Duwde zijn laars in de mond

van het beest

De wolf huilde van de pijn

Het mes was doorboord

zijn schedel door het oog

de dood sluipt dichterbij

Waanzin weegt hem neer

als een steen op zijn schouders

Hij vreest het uur

van de wolf die dichterbij komt