Sirens - Wilsen

Here it comes so swiftly, once again.

It’s scraping at my rooted heels, and tugging at my dress.

Calling, urging me to move along,

If I had my head til the morningtime, will it have gone?

Violet fog of night, sirens of the dawn

Long ago I begged for endless thrill,

Though I’ve let go of lovers and my callow thoughts,

Illusion haunts me still.

Violet fog of night, sirens of the dawn

Violet fog of night

You can catch me in the garden by the trees.

I’ll be burying the promises you’d never let me keep.

And just hold me still, don’t let me act upon,

Oh, the scraping at my rooted heels, it’s just the sirens of the dawn.

Violet fog of night, sirens of the dawn

Violet fog of night

Hier komt het weer zo snel.

Het schraapt aan mijn gewortelde hielen en trekt aan mijn jurk.

Bellen, me aansporen om verder te gaan,

Als ik mijn hoofd tot de ochtend had, zal het dan weg zijn?

Violette mist van de nacht, sirenes van de dageraad

Lang geleden smeekte ik om eindeloze spanning,

Hoewel ik minnaars en mijn kalme gedachten heb losgelaten,

Illusie achtervolgt me nog steeds.

Violette mist van de nacht, sirenes van de dageraad

Violette mist van de nacht

Je kunt me vangen in de tuin bij de bomen.

Ik zal de beloften begraven die je me nooit zou laten houden.

En houd me gewoon stil, laat me niet handelen,

Oh, het schrapen op mijn gewortelde hielen, het zijn gewoon de sirenes van de dageraad.

Violette mist van de nacht, sirenes van de dageraad

Violette mist van de nacht