Centipede - Wilsen

oh i wonder how you move your hundred little legs

ive never seen them spin with such a grace

your pointing each and every step

it’s like a thousand of the times we could’ve changed

but we spent it in place

give me ataraxia legs

the air is hardening around us and its making me shake

when thinking of inching close to your face

we’re strangers at the exits

we’re not like the others

oh no wont you stay the night dear

and tell me i belong in the ataraxia

its ataraxia

cause it fills, you fill me a little

straight through the bottom

we’re all fake in something

cause you fill, you fill me a little

straight through the bottom

we promised we’d leave to live

(the others, the others, the others…)

we’d promised we’d leave to live

oh i envy how you move those hundred little legs

ive never been as fine without a name

so wont you stay the night dear

and tell me i belong in the ataraxia

cause you fill, you fill me a little

and straight to the bottom oh

did you stay to prove you could

(the others, the others, the others…)

oh ik vraag me af hoe je je honderd kleine benen beweegt

ik heb ze nog nooit zo gratie zien draaien

je wijst elke stap

het is net als duizend keer dat we hadden kunnen veranderen

maar we brachten het op zijn plaats door

geef me ataraxie benen

de lucht verhardt om ons heen en het doet me trillen

als je eraan denkt om dicht bij je gezicht te kruipen

we zijn vreemden bij de uitgangen

we zijn niet zoals de anderen

oh nee wil je niet blijven slapen schat

en vertel me dat ik thuishoor in de ataraxia

zijn ataraxie

want het vult, jij vult mij een beetje

recht door de bodem

we zijn allemaal nep in iets

want je vult, je vult mij een beetje

recht door de bodem

we hebben beloofd dat we zouden vertrekken om te leven

(de anderen, de anderen, de anderen...)

we hadden beloofd dat we zouden vertrekken om te leven

oh ik ben jaloers op hoe je die honderd kleine beentjes beweegt

ik ben nog nooit zo goed geweest zonder een naam

dus blijf je de nacht lieverd

en vertel me dat ik thuishoor in de ataraxia

want je vult, je vult mij een beetje

en rechtstreeks naar de bodem oh

ben je gebleven om te bewijzen dat je het kon?

(de anderen, de anderen, de anderen...)