Introduction - William Control

Sometimes, I don’t recognize the monster looking back at me

And in the mirrors of my own sanity I try and gracefully look away as often as

I can

An outsider in my own skin

A deteriorating sense of hope and all the music I have ever heard

Erased from my memory forever

Lost.

I find myself wandering the halls of regret

Not knowing what door to open

Or what staircase to fall down

Hush.

Eerie silence in the dawn of a new world

It ends abruptly and I can hear the sound of gunpowder exploding

From shells and glass shattering all around me

Sinew on fire, muscles bleeding out of time

And there’s an unfamiliar woman sitting next to me

In a car that I don’t remember falling into

A melody is blaring through my insides, shattering me awake

Wailing and shaking, we are driving on the curb of my own mistakes and I fear

This may be my last night on earth

Soms herken ik het monster niet dat naar me terugkijkt

En in de spiegels van mijn eigen gezond verstand probeer ik en gracieus zo vaak weg te kijken als...

Ik kan

Een buitenstaander in mijn eigen huid

Een afnemend gevoel van hoop en alle muziek die ik ooit heb gehoord

Voor altijd uit mijn geheugen gewist

Kwijt.

Ik merk dat ik door de gangen van spijt dwaal

Niet weten welke deur ik moet openen

Of welke trap je moet vallen

Stil.

Griezelige stilte in het aanbreken van een nieuwe wereld

Het eindigt abrupt en ik hoor het geluid van ontploffend buskruit

Van schelpen en glas dat overal om me heen verbrijzelt

Pezen in brand, spieren bloeden uit de tijd

En er zit een onbekende vrouw naast me

In een auto waarvan ik me niet kan herinneren dat ik erin ben gevallen

Een melodie schalt door mijn binnenste en maakt me wakker

Huilend en bevend rijden we op de stoeprand van mijn eigen fouten en ik vrees dat

Dit kan mijn laatste nacht op aarde zijn