Cocaine Throne - White Fox Society

The door is wide open, I got an invitation.

I accept it every time.

Sugar coated damnation.

Yeah this world is mine, this crown won’t fall off my head.

Just another line to cross before I’m dead.

My eyes are burnt red, color of royalty.

Trying to keep my reign of freedom away from slavery.

These angels switch to demons following me.

No matter how fast I run they’re one step ahead.

They know me by name.

What made me feel alive is now killing me.

This lust is never satisfied, the cup is never full.

The rush is just that a push without the pull.

Cause I feel like

I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off the edge.

I can’t catch my breath.

If I fall, I fall my own way.

I was the one who set my price to pay.

The road I’ve walked a thousand times feels more like a thousand miles.

I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off

falling off the edge.

My legs feel like they’re broken, my hands are bruised and swollen.

All these scars are just a tokenof throwing caution to the wind.

As the sun’s rising, my world is being drained of its colour.

It’s time to fill my pallet again.

Just another line to cross before I’m dead.

Cause I feel like

I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off the edge.

I can’t catch my breath.

If I fall, I fall my own way.

I was the one who set my price to pay.

The road I’ve walked a thousand times feels more like a thousand miles.

I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off

falling off the edge.

Caught up dancing with my demons disguised with angelic eyes.

The flames begin to rise what’s now punishment, was once my prize.

Late nights and early mornings romanticize by alibis.

Tired of playing with fire just to feel the sting.

It’s time to take that leap.

I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off the edge.

I can’t catch my breath.

If I fall, I fall my own way.

I was the one who set my price to pay.

The road I’ve walked a thousand times feels more like a thousand miles.

And I’ve been digging my fingers in the dirt to keep from falling off the edge.

De deur staat wagenwijd open, ik heb een uitnodiging.

Ik accepteer het elke keer.

Met suiker bedekte verdoemenis.

Ja, deze wereld is van mij, deze kroon zal niet van mijn hoofd vallen.

Gewoon weer een lijn om over te steken voordat ik dood ben.

Mijn ogen zijn rood gebrand, de koninklijke kleur.

Ik probeer mijn heerschappij van vrijheid weg te houden van slavernij.

Deze engelen schakelen over op demonen die mij volgen.

Hoe snel ik ook ren, ze zijn een stap voor.

Ze kennen me bij naam.

Wat me het gevoel gaf dat ik leefde, vermoordt me nu.

Deze lust wordt nooit bevredigd, de beker is nooit vol.

De rush is precies dat een push zonder de pull.

Omdat ik het gevoel heb dat

Ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik van de rand zou vallen.

Ik kan niet op adem komen.

Als ik val, val ik op mijn eigen manier.

Ik was degene die mijn prijs bepaalde.

De weg die ik duizend keer heb gelopen, voelt meer als duizend mijl.

Ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik eraf zou vallen

van de rand vallen.

Mijn benen voelen alsof ze gebroken zijn, mijn handen zijn gekneusd en opgezwollen.

Al deze littekens zijn slechts een teken van voorzichtigheid in de wind.

Terwijl de zon opkomt, wordt mijn wereld van zijn kleur ontdaan.

Het is tijd om mijn pallet weer te vullen.

Gewoon weer een lijn om over te steken voordat ik dood ben.

Omdat ik het gevoel heb dat

Ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik van de rand zou vallen.

Ik kan niet op adem komen.

Als ik val, val ik op mijn eigen manier.

Ik was degene die mijn prijs bepaalde.

De weg die ik duizend keer heb gelopen, voelt meer als duizend mijl.

Ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik eraf zou vallen

van de rand vallen.

Betrapt op dansen met mijn demonen vermomd met engelachtige ogen.

De vlammen beginnen te stijgen wat nu de straf is, was ooit mijn prijs.

Late nachten en vroege ochtenden romantiseren door alibi's.

Moe van het spelen met vuur alleen maar om de angel te voelen.

Het is tijd om die sprong te wagen.

Ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik van de rand zou vallen.

Ik kan niet op adem komen.

Als ik val, val ik op mijn eigen manier.

Ik was degene die mijn prijs bepaalde.

De weg die ik duizend keer heb gelopen, voelt meer als duizend mijl.

En ik heb mijn vingers in het vuil gegraven om te voorkomen dat ik van de rand zou vallen.