From The Grave… - Whispering Gallery

Don’t you lie now for I will die.

I’ve been loved by you, so I won’t cry.

As I feel the emptiness returning.

I can’t stop my heart from yearning,

For a touch of heaven.

As I leave this world, I can’t stop thinking.

The one I loved will keep on sinking,

Into emptiness.

Sorrow for the years.

We’ve just lived, but never loved.

Going different ways but traveling on to same destination.

They said we were a strange combination.

Pain for the loss of all this time.

All this time we were fighting each other without knowing why.

Maybe they were right, we didn’t want to see.

But please, in these a last few minutes,

Hold on to me.

I didn’t think, It would be like this,

Our ending, fragile as a kiss.

The moment of our farewell

Is painted black in my memories forever

I buried myself deep within emotions.

It’s hard to find another solution.

I know this pain will never end.

I can feel it, 'cause it’s heaven send.

You and I were sleepwalking over this world.

Watching dreams go by.

You and I, searching the moment.

Seeking the truth behind the lies.

And now I lay in your arms, holding you so strong.

Words like how I’m missing you,

Are telling tales about the way our lives could have been.

Oh, a future I did see.

Oh, how I want you to share this moment of joy with me.

But I know, yes I know time is running out for us,

Running away from me.

You can taste the grief in my tears.

My journey will end beside you.

Sadness falls down on me like a curtain of tears.

And the pain creeps inside every bone.

Drowning in endless moments of isolation.

Nothing can take away my fears.

Even the silence like the sound of pounding drums.

Sings to me like a choir of the fallen.

I try to reach out to you.

But you can’t hear my cries from the grave.

Lieg nu niet, want ik zal sterven.

Ik ben geliefd door jou, dus ik zal niet huilen.

Terwijl ik de leegte voel terugkeren.

Ik kan mijn hart niet stoppen met verlangen,

Voor een vleugje hemel.

Nu ik deze wereld verlaat, kan ik niet stoppen met denken.

Degene van wie ik hield zal blijven zinken,

In de leegte.

Verdriet voor de jaren.

We hebben net geleefd, maar nooit liefgehad.

Op verschillende manieren reizen, maar verder reizen naar dezelfde bestemming.

Ze zeiden dat we een vreemde combinatie waren.

Pijn voor het verlies van al die tijd.

Al die tijd vochten we met elkaar zonder te weten waarom.

Misschien hadden ze gelijk, we wilden het niet zien.

Maar alsjeblieft, in deze laatste paar minuten,

Houd me vast.

Ik dacht niet dat het zo zou zijn,

Ons einde, breekbaar als een kus.

Het moment van ons afscheid

Is voor altijd zwart geschilderd in mijn herinneringen

Ik begroef mezelf diep in emoties.

Het is moeilijk om een ​​andere oplossing te vinden.

Ik weet dat deze pijn nooit zal eindigen.

Ik kan het voelen, want het is door de hemel gezonden.

Jij en ik waren aan het slaapwandelen over deze wereld.

Dromen zien voorbijgaan.

Jij en ik, zoekend naar het moment.

Op zoek naar de waarheid achter de leugens.

En nu lig ik in je armen, je zo sterk vasthoudend.

Woorden als hoe ik je mis,

Vertellen verhalen over hoe ons leven had kunnen zijn.

Oh, een toekomst die ik heb gezien.

Oh, wat wil ik dat je dit moment van vreugde met me deelt.

Maar ik weet het, ja ik weet dat de tijd opraakt voor ons,

Weglopen van mij.

Je proeft het verdriet in mijn tranen.

Mijn reis eindigt naast jou.

Verdriet valt op me neer als een gordijn van tranen.

En de pijn kruipt in elk bot.

Verdrinken in eindeloze momenten van isolatie.

Niets kan mijn angsten wegnemen.

Zelfs de stilte als het geluid van beukende drums.

Zingt voor mij als een koor van de gevallenen.

Ik probeer contact met je op te nemen.

Maar je kunt mijn gehuil vanuit het graf niet horen.