Silen - Walking Dead On Broadway

The masses assemble

And they’re scenting feast

Their panic-sharpened eyes are out for my head

I am their prey, I am left to the mercy of hellhounds

Multiple minded beast

Out of my rest

I was dragged into their fierce company

The psyches of hydra have been released unto me

Now

The archaic sleep of the righteous has fallen awake

Bare and naked, they’re gloating over me as my limbs have begun to shake

I would wish I was not born

To have remained asleep before the blinding of dawn

As I enter the world with its faces

I feel I am forlorn

Dreaming back before the plunge down into this

Hell is not beyond, this shame means what it is

Pull me away from the gaze of the human countenance

Of these heads and faces, of their bileful haunting presence

Save me from the dread of the disgusting human countenance

Of these heads and faces, of their abhorred violent presence

The demon’s laughter drips with scorn

You fear not to die, you regret to be born

Children of fugacity

You don’t fear to die

You regret to be born

Batter their faces, so they leave me alone

Batter their faces, so they leave me alone

You don’t fear to die

You regret to be born

Silen appears on the face of the other

Sardonicly to glance at me, remember the torture

Chased through the woods of my alienation

To not see myself in the mirror of alteration

Sore is my soul, mourning finitude

Dreaming back to prenatal solitude

De massa verzamelt zich

En ze ruiken feest

Hun in paniek geslepen ogen zijn uit op mijn hoofd

Ik ben hun prooi, ik ben overgelaten aan de genade van hellehonden

Beest met meerdere geesten

Uit mijn rust

Ik werd meegesleurd in hun woeste gezelschap

De psyche van hydra is aan mij losgelaten

nutsvoorzieningen

De archaïsche slaap van de rechtvaardigen is wakker geworden

Naakt en naakt, glunderen ze over me terwijl mijn ledematen beginnen te trillen

Ik zou willen dat ik niet geboren was

Om in slaap te zijn gebleven voor de verblinding van de dageraad

Terwijl ik de wereld betreed met zijn gezichten

Ik voel me verlaten

Even terug dromen voordat je je hierin stort

De hel is niet voorbij, deze schaamte betekent wat het is

Trek me weg van de blik van het menselijk gelaat

Van deze hoofden en gezichten, van hun galmende, spookachtige aanwezigheid

Red me van de angst voor het walgelijke menselijke gelaat

Van deze hoofden en gezichten, van hun verafschuwde gewelddadige aanwezigheid

Het gelach van de demon druipt van minachting

Je bent bang om niet te sterven, je hebt er spijt van om geboren te worden

Vluchtelingenkinderen

Je bent niet bang om te sterven

Je hebt er spijt van geboren te zijn

Beuk hun gezichten, zodat ze me met rust laten

Beuk hun gezichten, zodat ze me met rust laten

Je bent niet bang om te sterven

Je hebt er spijt van geboren te zijn

Stilte verschijnt op het gezicht van de ander

Sardonische om naar me te kijken, onthoud de marteling

Achtervolgd door de bossen van mijn vervreemding

Om mezelf niet in de spiegel van verandering te zien

Pijn is mijn ziel, rouwende eindigheid

Droom terug naar prenatale eenzaamheid