Galo - Graciela Maria, WADO

Toda água escorreu do mar

Como o autor odeia o livro

É raso, mas não tem como alcançar

É profundo e sem abismo

Quantos becos têm saída?

O galo cantou tarde demais

Eu desprezo pontos de vista

Eu descarto ideais

Te soñé, tal vez, en otro lugar

Te soñé llorando como siempre

Cierra mis heridas

Que hoy no siento

Fuiste tanto

Que hoy me dueles

Eu vou descer até o andar

Em que você está

Talvez vá ficar

Eu vou subir até o altar

E quem me aceitar

Tem de me aceitar

Quantos becos têm saída?

O galo cantou tarde demais

Eu desprezo pontos de vista

Eu descarto ideais

Te soñé, tal vez, en otro lugar

Esta vez, te juro, no te hablaré

Cierra mis heridas

Que hoy no siento

Fuiste tanto

Que hoy me dueles

Al het water stroomde uit de zee

Hoe de auteur het boek haat

Het is ondiep, maar er is geen manier om het te bereiken

Het is diep en zonder afgrond

Hoeveel steegjes hebben een uitgang?

De haan kraaide te laat

Ik veracht standpunten

Ik verwerp idealen

Te soñé, misschien, elders

Te soñé huilt zoals altijd

Cerra mis heridas

Wat een dag voel ik me

Je ging zo veel

Que hoy me duels

Ik ga naar de vloer

waarin je bent

misschien blijft

Ik zal naar het altaar klimmen

En wie mij accepteert?

Je moet me accepteren

Hoeveel steegjes hebben een uitgang?

De haan kraaide te laat

Ik veracht standpunten

Ik verwerp idealen

Te soñé, misschien, elders

Deze keer, ik zweer het, zal ik niet spreken

Cerra mis heridas

Wat een dag voel ik me

Je ging zo veel

Que hoy me duels