Dei Daude Steig Av Grav - Vreid

Så grå var ingen vår vel før

Som våren I år

Det er som om sjølve ljoset blør

Av hemmelege sår

Sola skinner, men I vinterblåst

Den kuldsker også den

Ein likkvit flekk av sjelefrost

Har merka land og menn

Det isnar over skog og myr

Grått ligg land og hav

Det er som med kvar dag som gryr

Dei daude steig av grav

Ja, det er våren frå I fjor

Som spøkar, går igjen

Bleik, blodig og dødningsflor

Ja, det er atter den

Dei møter oss så bitter kjent

Den vårens bleika drag

Dei stirar på oss ufråvendt

Kvar ny og bitter dag

Det mørknar kveld, det grånar gry

Så bleikt og utan smil

Det er som kvar dag på ny

Den niande april

Ein vår som ingen sumar fekk

Skal frelaus gå igjen

Som gjenferd bakom ord og blikk

Hjå alle norske menn

Men denne bleike gjenferdsvår

Står brennande I knopp

Med arr ved arr, med sår ved sår

Som dagleg spring opp

Hald ut, hald ut, blir alder trøytt

La bak kvart knoppet arr

Vår framtid bruse sumarheit

Frå hjartas offerkar

Til dagen kjem, timen slår

Er kvar dags doven kvil,

Kvar dag du feig og motlaus går,

Ein niande april

Geen grijs was zo lente ruim daarvoor

Zoals de lente dit jaar

Het is alsof het licht zelf bloedt

Van geheime wonden

De zon schijnt, maar in de winterwind

Het vervuilt het ook

Een witte vlek van zielsvorst

Heeft gemarkeerd land en mannen

Het is ijskoud boven bossen en moerassen

Grijs land en zee

Het is zoals elke dag die aanbreekt

De doden stonden op uit het graf

Ja, het is de lente van vorig jaar

Ga als grappen nog een keer

Bleke, bloederige en dodelijke flora

Ja, het is weer

Ze ontmoeten ons zo bitter vertrouwd

De bleke kenmerken van de lente

Ze staren ons onophoudelijk aan

Elke nieuwe en bittere dag

Het is donker 's nachts, het is grijs bij zonsopgang

Zo bleek en zonder glimlach

Het is weer zoals elke dag

De negende april

Een lente die geen zomer heeft

Zou weer vrij moeten gaan

Als een geest achter woorden en blikken

Aan alle Noorse mannen

Maar deze bleke spookveer

Staat brandend in knop

Met litteken voor litteken, met wond voor wond

Als dagelijkse lente

Volharden, volharden, de leeftijd wordt moe

Laat een kwart knop litteken achter

Onze toekomst is hete zomer

Van de offervaten van het hart

Tot de dag komt, slaat het uur

Is elke dag luie rust,

Elke dag ga je laf en ontmoedigd,

Een negende april