Serious Richard - Vonda Shepard

I was so lost and you were so profound

You taught me how to fly with my feet still on the ground

And you told me to be what it is that I was

No matter what all of the businessmen said

Serious Richard, why do you frown like you do?

Why do you think the whole world is after you?

Well, you’re probably right and it’s probably true about me, too

'Cause sometimes the world ain’t sweet

Oh these days, when was it ever?

Maybe it’s just this city hurts

Oh Richard, I love you worse

Serious Richard

I often recall the time in the doorway in Paris

The time of the broken sinks and the broken hearts

And the broken weeds that we tore apart

Thinking they were flowers, thinking they were art

We were so smart, Richard

We liked our love, we loved to live

Out in the streets we knew how to give

We were alive, happy to be alive

You don’t know my memory lingers

Or the message of your fingers

Serious Richard, where did you go?

I never thought an ending we would ever know

Now it’s so cold without your love

Ik was zo verloren en jij was zo diep

Je hebt me geleerd hoe ik moet vliegen met mijn voeten nog op de grond

En je vertelde me te zijn wat het is dat ik was

Wat alle zakenlieden ook zeiden

Serieus Richard, waarom frons je zoals je doet?

Waarom denk je dat de hele wereld achter je aan zit?

Nou, je hebt waarschijnlijk gelijk en het is waarschijnlijk ook waar voor mij

Want soms is de wereld niet lief

Oh tegenwoordig, wanneer was het ooit?

Misschien doet deze stad gewoon pijn

Oh Richard, ik hou nog erger van je

Serieuze Richard

Ik herinner me vaak de tijd in de deuropening in Parijs

De tijd van de gebroken zinken en de gebroken harten

En het gebroken onkruid dat we verscheurden

Denkend dat het bloemen waren, denkend dat ze kunst waren

We waren zo slim, Richard

We hielden van onze liefde, we hielden ervan om te leven

Op straat wisten we hoe we moesten geven

We leefden, blij om te leven

Je weet niet dat mijn geheugen blijft hangen

Of de boodschap van je vingers

Serieus Richard, waar ging je heen?

Ik had nooit gedacht dat een einde dat we ooit zouden weten

Nu is het zo koud zonder jouw liefde