Confetti - Vonda Shepard

Skinny little brats

Walking down avenue a Dangling their cigarettes

Their independence day

Tears like filigrees

Wear them on their sleeves

Nobodys main squeeze

Its thirty five degrees

Poetry of ordinary life is what I live for

They just wanna be seen

They just wanna be heard said

My words are like confetti

And you never pick them up They fall to the ground

I need someone to lift me up So diaphanous so ephemeral

And all those bad words

They never learned in school

Groovy like my mamma was

In her black turtle neck

She was so high strung

She was so low tech

Poetry and tattooed dreams

And fourteen caret nose rings

The children of elite

Are trying to be street saying

My words are like confetti

And you never pick them up They fall to the ground

I need someone to lift me up Repeat chorus

Magere kleine snotaapjes

Lopend door Avenue a Hun sigaretten bungelen

Hun onafhankelijkheidsdag

Tranen als filigraan

Draag ze op hun mouwen

Niemands belangrijkste druk

Het is vijfendertig graden

Poëzie van het gewone leven is waar ik voor leef

Ze willen gewoon gezien worden

Ze willen gewoon gehoord worden:

Mijn woorden zijn als confetti

En je pakt ze nooit op Ze vallen op de grond

Ik heb iemand nodig om me op te tillen Zo doorschijnend zo kortstondig

En al die slechte woorden

Ze hebben het nooit geleerd op school

Groovy zoals mijn moeder was

In haar zwarte coltrui

Ze was zo gespannen

Ze was zo low-tech

Poëzie en getatoeëerde dromen

En veertien caret-neusringen

De kinderen van de elite

Proberen op straat te zeggen:

Mijn woorden zijn als confetti

En je pakt ze nooit op Ze vallen op de grond

Ik heb iemand nodig die me optilt Herhaal refrein