Flamme bin ich sicherlich - Vogelfrey

Dort auf den Straßen steht das Volk es harret starr und staunet

Stumm erklingt aus trock‘ner Kehl‘ ein Wort von Angst geraunet

Vom Berg hinab das Feuer kriecht voll Menschenhass und Grimme

Und wie die Lohe näher kommt erhebt sich eine Stimme

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Aus dunklen Klüften springt hervor der Lava gleißend Licht

Entzündet einen alten Greis dass wissend er nun spricht

Andächtig zieht er zum Markt sich an den Pöbel wendet

Mit fremder Stimme kündet er das Licht des Wissens spendet

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Hörig ihr der Engelssprache die in falschen Büchern steht

Ja mein‘ Herzensglut sinnt böse Rache fremder Zungen Nachtgebet

Horcht und brennt zu Asche ohne Wortsinn und Verstand

Denn Tag und Nacht ihr werdet lauschen nach den Stimmen aus der Wand

Dies also sprach der fremde Mann verging zu Rauch und schwand

Bald war sein Wort verhallet schon erhört im ganzen Land

So pries er redsam allen Leuten den Weg hinaus zum Licht

Doch auf den Straßen steht das Volk steht dort und versteht ihn nicht

Ja ich weiß woher ich stamme

Ungesättigt gleich der Flamme

Glühe und verzehr ich mich

Licht wird alles was ich fasse

Kohle alles was ich lasse

Flamme bin ich sicherlich

Daar op straat staan ​​de mensen daar en staren en staren

Een woord van angst klinkt stilletjes uit een droge keel

Van de berg naar beneden kruipt het vuur vol misantropie en woede

En als de vlam dichterbij komt, gaat er een stem op

Ja, ik weet waar ik vandaan kom

Onverzadigd gelijk aan de vlam

Ik gloei en consumeer mezelf

Uit de donkere afgronden van de lava glinsterende lichtbronnen

Brengt een oude man in vuur en vlam, wetende dat hij nu aan het praten is

Vroom gaat hij naar de markt en spreekt het gepeupel toe

Met een vreemde stem kondigt hij het licht van kennis aan

Ja, ik weet waar ik vandaan kom

Onverzadigd gelijk aan de vlam

Ik gloei en consumeer mezelf

Luister naar de taal van engelen die in valse boeken staat

Ja, mijn hart gloeit kwaad wraak vreemde talen nachtgebed

Luistert en verbrandt tot as zonder letterlijk gevoel en begrip

Want dag en nacht luister je naar de stemmen van de muur

Dus terwijl hij dit zei, verdween de vreemde man in rook en verdween

Zijn woord werd spoedig gehoord en gehoord door het hele land

Dus prees hij welsprekend de weg naar het licht voor alle mensen

Maar de mensen staan ​​daar op straat en begrijpen hem niet

Ja, ik weet waar ik vandaan kom

Onverzadigd gelijk aan de vlam

Ik gloei en consumeer mezelf

Licht wordt alles wat ik grijp

Kolen alles wat ik laat

Ik ben zeker een vlam