Tandaradei! - Vogelfrey

Es grünt der Frühling in der Welt,

Licht lässt Winters Kälte enden.

Fährt durch Berg, Tal und Feld,

fliesst durch Augen, Brust und Lenden.

Strahlen sickern durch die Ritzen,

Perlen auf der Stirn dir blitzen.

So liegst du in weichen Linnen

hebst und senkst dich wie von Sinnen.

Ein leiser Schrei aus deinem Mund

tut aller Welt Erregung kund.

Sehr bald schon folgt ein kleiner Tod,

befreit dich aus der jungen Not.

Aus dem Kissen Rosen spriessen,

aus dem Körper Säfte fliessen.

Nutz' die Zeit, die dir noch bleibt,

(Tandaradei!)

vor der langen Dunkelheit.

(Tandaradei!)

Nutz' die Zeit und sei bereit.

(Tandaradei!)

Bald ist es vorbei.

Draussen singen Vögel Lieder,

tragen Liebe im Gefieder.

Künden Todes Schwingen Hohn.

Zu dir dringt kein einz’ger Ton.

Du bist längst weit weg von mir,

nur dein Körper liegt noch hier.

Wenn das Fieber nicht mehr brennt

das Schicksal uns auf ewig trennt.

Aus dem Kissen Rosen spriessen,

aus dem Körper Säfte fliessen.

Nutz' die Zeit, die dir noch bleibt,

(Tandaradei!)

vor der langen Dunkelheit.

(Tandaradei!)

Nutz' die Zeit und sei bereit,

(Tandaradei!)

bald ist es vorbei.

Die Rosen sind welk,

deine Augen so leer.

Ein zucken durchfährt dich,

du rührst dich nicht mehr.

Schwindsucht hat dir der Winter gegeben,

den Sommer wirst du nicht (erleben).

Nutz' die Zeit, die dir noch bleibt,

(Tandaradei!)

vor der langen Dunkelheit.

(Tandaradei!)

Nutz' die Zeit und sei bereit…

(Tandaradei!)

vorbei.

Nutz' die Zeit, die dir noch bleibt,

(Tandaradei!)

vor der langen Dunkelheit.

(Tandaradei!)

Nutz' die Zeit und sei bereit,

(Tandaradei!)

bald ist es vorbei.

Nutz die Zeit…

Nutz die Zeit…

Nutz die Zeit…

(Tandaradei!)

(Tandaradei!)

(Tandaradei!)

vorbei!

De lente wordt groen in de wereld,

Licht maakt een einde aan de kou van de winter.

Rijdt door bergen, valleien en velden,

stroomt door de ogen, borst en lendenen.

stralen sijpelen door de kieren,

Parels flitsen op je voorhoofd.

Dus je ligt in zacht linnen

stijgen en dalen alsof je uit je hoofd bent.

Een zachte schreeuw uit je mond

kondigt opwinding aan over de hele wereld.

Al snel volgt een kleine dood,

bevrijd je van de jonge ellende.

rozen ontspruiten uit het kussen,

sappen stromen uit het lichaam.

Gebruik de tijd die je nog hebt

(Tandaradei!)

voor het lange donker.

(Tandaradei!)

Gebruik de tijd en wees voorbereid.

(Tandaradei!)

Het is snel voorbij.

Vogels zingen buiten

draag liefde in verenkleed.

Kondig de bespotting van de vleugels van de dood aan.

Geen enkel geluid bereikt je.

je bent ver weg van mij

alleen je lichaam is er nog.

Als de koorts niet meer brandt

het lot scheidt ons voor altijd.

rozen ontspruiten uit het kussen,

sappen stromen uit het lichaam.

Gebruik de tijd die je nog hebt

(Tandaradei!)

voor het lange donker.

(Tandaradei!)

Gebruik de tijd en wees klaar

(Tandaradei!)

het is snel voorbij.

De rozen zijn verdord

je ogen zo leeg

er gaat een rilling door je heen,

je beweegt niet meer

Winter gaf je consumptie

je (beleeft) de zomer niet.

Gebruik de tijd die je nog hebt

(Tandaradei!)

voor het lange donker.

(Tandaradei!)

Gebruik de tijd en wees voorbereid...

(Tandaradei!)

Verleden.

Gebruik de tijd die je nog hebt

(Tandaradei!)

voor het lange donker.

(Tandaradei!)

Gebruik de tijd en wees klaar

(Tandaradei!)

het is snel voorbij.

Gebruik de tijd...

Gebruik de tijd...

Gebruik de tijd...

(Tandaradei!)

(Tandaradei!)

(Tandaradei!)

Verleden!