Der Chirurg - Vogelfrey

Das Besteck liegt bereit

Mein Orchester aus Stahl

Jede Klinge ist gestimmt

Du liegst nackt auf meinem Tisch

Und dir bleibt keine Wahl

Die Stille dir den Atem nimmt

Ein Griff zum Skalpell, ein erster Schnitt

Du kannst jede Note fühlen

Schon trennt der Stahl

Die Tränenwege auf

Lass die Flut dein Aug umspülen

Und Tränen tränken meinen Kittel

Perlen sacht, an mir herab

Trotz der Anästhetika

Glüht der Schmerz

Stück für Stück

Dring ich tiefer in dich ein

Jedes Lied kann das letzte sein

Am tiefsten Grund, beim höchsten Ton

Zieh ich mich zurück

Du wirst mein

Stück für Stück

Stück für Stück

Ich bin dein Dirigent im kalten Neonlicht

Fühlst du meine Symphonie?

Mein Taktstock gleitet durch Fleisch und Haut

Spürst du die Harmonie?

Und Blut befleckt den weißen Kittel

Perlen, scharlachrot und warm

Trotz der Anästhetika

Schreit das Herz

Stück für Stück

Dring ich tiefer in dich ein

Jedes Lied kann das letzte sein

Am tiefsten Grund, beim höchsten Ton

Zieh ich mich zurück

Du wirst mein

Stück für Stück

Auch noch nach Jahren horchst du in dich hinein

Wo meine sengende Klinge getanzt

Du wirst mich nie vergessen

Ich hab dir mein Lied ins Herz gepflanzt

Stück für Stück

Dring ich tiefer in dich ein

Jedes Lied kann das letzte sein

Am tiefsten Grund, beim höchsten Ton

Zieh ich mich zurück

Du wirst mein

Stück für Stück

Stück für Stück

Stück für Stück

Stück für Stück

Stück für Stück für Stück für Stück

Het bestek is klaar

Mijn orkest van staal

Elk mes is afgesteld

Je ligt naakt op mijn tafel

En je hebt geen keus

De stilte beneemt je de adem

Een greep op de scalpel, een eerste snede

Je kunt elke noot voelen

Het staal is al aan het scheiden

De traanbuisjes gaan open

Laat het tij over je ogen spoelen

En tranen doorweken mijn kiel

Parels zachtjes, op mij neer

Ondanks de verdoving

de pijn gloeit

beetje bij beetje

Ik penetreer dieper in jou

Elk nummer kan de laatste zijn

Op de diepste grond, op de hoogste toon

ik trek me terug

jij wordt de mijne

beetje bij beetje

beetje bij beetje

Ik ben je dirigent in het koude neonlicht

Voel je mijn symfonie?

Mijn wapenstok glijdt door vlees en huid

Voel je de harmonie?

En bloed bevlekt de witte jas

Parels, scharlaken en warm

Ondanks de verdoving

schreeuwt het hart

beetje bij beetje

Ik penetreer dieper in jou

Elk nummer kan de laatste zijn

Op de diepste grond, op de hoogste toon

ik trek me terug

jij wordt de mijne

beetje bij beetje

Zelfs jaren later luister je naar jezelf

Waar mijn verschroeiende mes danste

Je zult me ​​nooit vergeten

Ik plantte mijn lied in je hart

beetje bij beetje

Ik penetreer dieper in jou

Elk nummer kan de laatste zijn

Op de diepste grond, op de hoogste toon

ik trek me terug

jij wordt de mijne

beetje bij beetje

beetje bij beetje

beetje bij beetje

beetje bij beetje

Stuk voor stuk voor stuk voor stuk