Schism - Vitamin String Quartet

I know the pieces fit

'Cause I watched them fall away

Mildewed and smoldering

Fundamental differing

Pure intention juxtaposed

Will set two lovers' souls in motion

Disintegrating as it goes

Testing our communication

The light that fueled our fire then

Has burned a hole between us so

We cannot seem to reach an end

Crippling our communication

I know the pieces fit

'Cause I watched them tumble down

No fault, none to blame

It doesn’t mean I don’t desire

To point the finger, blame the other

Watch the temple topple over

To bring the pieces back together

Rediscover communication

The poetry that comes from the squaring off between

And the circling is worth it

Finding beauty in the dissonance

There was a time that the pieces fit

But I watched them fall away

Mildewed and smoldering

Strangled by our coveting

I’ve done the math enough to know

The dangers of our second guessing

Doomed to crumble unless we grow

And strengthen our communication

Cold silence has a tendency to

Atrophy any sense of compassion

Between supposed lovers

Between supposed lovers

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

I know the pieces fit

Ik weet dat de stukken passen

Omdat ik ze zag wegvallen

Beschimmeld en smeulend

Fundamentele verschillen

Pure intentie naast elkaar

Zal de zielen van twee geliefden in beweging brengen

Desintegreren zoals het gaat

Onze communicatie testen

Het licht dat toen ons vuur aanwakkerde

Heeft een gat tussen ons gebrand dus

We lijken niet tot een einde te komen

Onze communicatie verlammend

Ik weet dat de stukken passen

Omdat ik ze naar beneden zag tuimelen

Geen schuld, geen schuld

Het betekent niet dat ik niet verlang

Geef de ander de schuld om met de vinger te wijzen

Kijk hoe de tempel omvalt

Om de stukjes weer bij elkaar te brengen

Herontdek communicatie

De poëzie die voortkomt uit het kwadrateren tussen

En het omcirkelen is het waard

Schoonheid vinden in de dissonantie

Er was een tijd dat de stukken pasten

Maar ik zag ze wegvallen

Beschimmeld en smeulend

Gewurgd door onze begeerte

Ik heb genoeg uitgerekend om te weten

De gevaren van onze tweede gissing

Gedoemd om af te brokkelen tenzij we groeien

En onze communicatie versterken

Koude stilte heeft de neiging om

Atrofiëel elk gevoel van mededogen

Tussen vermeende geliefden

Tussen vermeende geliefden

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen

Ik weet dat de stukken passen