Release My Symphony - Visions Of Atlantis

Open my eyes

I made it through till the sunrise

Winds call my name

No force alive can redefine the person that I am

Rise from the dead

Oceans are shimmering and widespread

Wings soaring high

The universe will read my heart from the depths to the mountains

Reclaim the throne and this forgotten crown

Release my symphony

Of innocence and poetry

Reveal the remedy

In melodies and words

Escape the tragedies

These rhapsodies unheard

Ode to the souls

That yearn to unfold

Battles I lead

Cherish the strength that I fight with

Tears I have shed

But hope for bright tomorrows will swipe away the sorrows

Regain the glory I lost long ago

Release my symphony

Of innocence and poetry

Reveal the remedy

In melodies and words

Escape the tragedies

These rhapsodies unheard

Ode to the souls

That yearn to unfold

Leaving the arms of thorns and ghosts

Dreaming the day will come

I find those I can call home

Leave at dawn

No way back

All I’ve done

Sealed my past

I will seek for a shore

Where love is meant to last

If hope shall die

Mine will die last

Unleash my prophecy

My memories, my legacy

My wars, my victories

My mysteries unknown

Release my fantasies

My centuries of joy

Ode to my soul

The first to unfold

Open mijn ogen

Ik heb het gehaald tot de zonsopgang

Winden roepen mijn naam

Geen levende kracht kan de persoon herdefiniëren die ik ben

Sta op uit de dood

Oceanen glinsteren en zijn wijdverbreid

Vleugels die hoog vliegen

Het universum zal mijn hart lezen van de diepten tot in de bergen

Reclaim de troon en deze vergeten kroon

Laat mijn symfonie los

Van onschuld en poëzie

Onthul de remedie

In melodieën en woorden

Ontsnap aan de tragedies

Deze rapsodieën ongehoord

Ode aan de zielen

Dat verlangen om zich te ontvouwen

Gevechten die ik leid

Koester de kracht waarmee ik vecht

Tranen die ik heb vergoten

Maar hoop op een heldere morgen zal het verdriet wegvagen

Herwin de glorie die ik lang geleden heb verloren

Laat mijn symfonie los

Van onschuld en poëzie

Onthul de remedie

In melodieën en woorden

Ontsnap aan de tragedies

Deze rapsodieën ongehoord

Ode aan de zielen

Dat verlangen om zich te ontvouwen

De armen van doornen en geesten verlaten

Dromen dat de dag zal komen

Ik vind degenen die ik naar huis kan bellen

Vertrek bij zonsopgang

Geen weg terug

Alles wat ik heb gedaan

Mijn verleden bezegeld

Ik zal zoeken naar een kust

Waar liefde bedoeld is om te duren

Als de hoop sterft

De mijne zal als laatste sterven

Laat mijn profetie los

Mijn herinneringen, mijn erfenis

Mijn oorlogen, mijn overwinningen

Mijn mysteries onbekend

Laat mijn fantasieën los

Mijn eeuwen van vreugde

Ode aan mijn ziel

De eerste die zich ontvouwt