Change Of Tides - Visions Of Atlantis

You can’t see the part of me

The secret part I hide from you

You can’t feel what burns in me

My deep desires can’t come through

Through the maze of my mind

Is no guiding light that shines for you

You can’t see the part of me

The secret part I hide from you

I can’t stand this powerlessness

It is like hide and seek for me

Nothing more than living tissue

Wrapped over stone

Where is the light

That used to shine down on me

Where is the sight

I once relied on to be guided

And lead through the unknown

Of this landscape

Of delusion Illusion

Of this valley of doom and confusion

This map inside my head

I’m the escapist

Estranged from a world of lies

I’m encaged and enclosed

In my emptiness

I’m the escapist

Bricked in my walls

Don’t try to save me

Your screams don’t reach me anymore

How can you do this to me

I can’t face you without feeling guilty

Why don’t you move why don’t you just stand up

And tell me that everything’s alright that you are by my side

I want you to remember

Why don’t you just give it up

Cause there are many, many ways

For you to get it started

So much beauty is lying waste

If you don’t find your way back

(Back) to your ordinary life

Because there’s never been a lack

Of passion in you

Je kunt het deel van mij niet zien

Het geheime deel dat ik voor je verberg

Je kunt niet voelen wat er in mij brandt

Mijn diepe verlangens kunnen niet uitkomen

Door het doolhof van mijn geest

Is er geen leidend licht dat voor jou schijnt?

Je kunt het deel van mij niet zien

Het geheime deel dat ik voor je verberg

Ik kan niet tegen deze machteloosheid

Het is als verstoppertje voor mij

Niets meer dan levend weefsel

gewikkeld over steen

Waar is het licht

Dat scheen altijd op mij neer

Waar is het zicht?

Ik vertrouwde er ooit op om begeleid te worden

En leid door het onbekende

Van dit landschap

Van waanvoorstelling Illusie

Van deze vallei van onheil en verwarring

Deze kaart in mijn hoofd

Ik ben de escapist

Vervreemd van een wereld van leugens

Ik ben opgesloten en ingesloten

In mijn leegte

Ik ben de escapist

Ingemetseld in mijn muren

Probeer me niet te redden

Je geschreeuw bereikt me niet meer

Hoe kun je me dit aandoen

Ik kan je niet onder ogen komen zonder me schuldig te voelen

Waarom beweeg je niet, waarom sta je niet gewoon op?

En vertel me dat alles in orde is dat je aan mijn zijde staat

Ik wil dat je onthoudt

Waarom geef je het niet gewoon op?

Want er zijn vele, vele manieren

Zodat u aan de slag kunt

Zoveel schoonheid is leugenachtige verspilling

Als je de weg terug niet vindt

(Terug) naar je gewone leven

Omdat er nooit een gebrek aan is geweest

Van passie in jou