Beyond Horizon - the Poem Pt. II - Visions Of Atlantis

World is cold beyond horizon,

Nothing told between us now and then.

Where am I now?

Your voice so far away

Can I say how?

No colours, just grey.

All around me the fog blears my eyes,

And my heart too… a neverending night.

Oh I’m screaming your name again and again,

Am I dreaming?

The same again and again?

Where is my hope?

Abandoned like my life…

Remember a dark rope and a sharp-edged knife?

Oh I’m screaming your name again and again,

Am I dreaming?

The same again and again?

De wereld is koud voorbij de horizon,

Er is af en toe niets tussen ons verteld.

Waar ben ik nu?

Je stem zo ver weg

Mag ik zeggen hoe?

Geen kleuren, alleen grijs.

Overal om me heen schittert de mist in mijn ogen,

En mijn hart ook... een eeuwigdurende nacht.

Oh ik schreeuw je naam keer op keer,

Ben ik aan het dromen?

Steeds weer hetzelfde?

Waar is mijn hoop?

Verlaten zoals mijn leven...

Weet je nog een donker touw en een scherp mes?

Oh ik schreeuw je naam keer op keer,

Ben ik aan het dromen?

Steeds weer hetzelfde?