Victor - Victor

It was a frosty December, it wsn’t the season for fruits;

His father fell dead of heart disease while lacing up his boots.

It was a frosty December when into his grave he sank;

His uncle found Victor a post as a cashier in the Midlands Counties

bank.

It was a frosty December Victor was only eighteen.

But his figures were neat and his margins straight and his cuffs were

always clean.

He took a room at the Peveril, a respectableboarding-house: And Time

watched Victor day after day as a cat willwatch a mouse.

Victor went up to his bedroom, set the alarm bell;

Climbed into his bed, took his bible and read of happend to Jezebel.

It was the First of April, Anna to the Peveril came;

Her eyes, her lips, her breasts, her hips and her smile set men

aflame.

It was the Second of April, she was wearing a coat of fur;

Victor met her upon the stairs and fell in love with her.

The first time he made his proposal, she laughed, said:'I'll never

wed':

The second time there was a pause, then she shook her head.

Anna

looked at the mirror, pouted and gave a frown;

Said;'Victor's as dull

as a wet afternoon but I’ve got to settle down.'

The third time hemade his proposal, as they walked by the Reservoir,

She gave him a kiss like a blowon the head, said,'You are my heart’s

desire.'

They married early in August, she said;'Kiss me, you funny

boy':

Victor took her in his arms and said:'O my Helen of Troy.'

The clerks were talking of Anna, the door was just ajar:

One said:'Poor old Victor, but where ignorance is bliss, etcetera.'

Victor looked up at the sunset as he stood there all alone;

Cried:'Are

you in Heaven, Father ?', but the sky said’Address not known.'

Victor looked up at the mountains, the mountains all covered with

snow;

Cried:'Are you pleased with me, Father ?'and the answer came

back, No.

Victor came to the forest, cried:'Father, will she ever be true ?'

And the oaks and the beeches shook their heads and they

answered:'Not to you.'

Victor came to the meadow where the wind went

sweeping by: Cried:'O Father, I love her so,'but the wind said:'She

must die.'

Victor came to the river running so deep and so still;

Crying:'O Father, what shall I do ?'and the river answered:'Kill.'

Anna was sitting at table, drawing cards from a pack;

Anna was sitting at table waiting for her husband to come back.

Victor stood in the doorway, he didn’t utter a word;

She said:'What's the matter, darling ?'he behaved as if he hadn’t

heard.

There was a voice in his left ear, there was a voice in the

right,

There was a voice at the base of his skull saying:'She must die

tonight.'

Victor picked up a carving knife, his features were set and

drawn, Said;'Anna, it would have been better for you if you had not

been born.'

Anna jumped up from the table, Anna started to scream,

But Victor cam slowly after her like a horror in a dream.

She dodged behind the sofa, she tore down a curtain rod,

But Victor came slowly after her, said’Prepare to meet Thy God.'

He stood there above the body, he stood there holding the knife;

And the blood ran down the stairs and sang;

'I am the Resurrection

and the Life.'

They tapped Victor on the shoulder, they took him away

in a van;

He sat as quiet as a lump of moss saying;

'I am the Son of Man.'

Victor sat in a corner

Making a woman of clay.

Saying:'I am Alpha and Omega, I shall come

To judge the earth one day.'

Het was een ijzige decembermaand, het was niet het seizoen voor fruit;

Zijn vader stierf aan een hartaandoening terwijl hij zijn laarzen aan het rijgen was.

Het was een ijzige decembermaand toen hij in zijn graf zonk;

Zijn oom vond Victor een post als kassier in de Midlands Counties

bank.

Het was een ijzige december Victor was pas achttien.

Maar zijn figuren waren netjes en zijn marges recht en zijn manchetten waren

altijd schoon.

Hij nam een ​​kamer in de Peveril, een respectabel pension: And Time

keek dag in dag uit naar Victor zoals een kat naar een muis kijkt.

Victor ging naar zijn slaapkamer, zette de alarmbel aan;

Klom in zijn bed, pakte zijn bijbel en las over het gebeurde met Izebel.

Het was 1 april, Anna naar de Peveril kwam;

Haar ogen, haar lippen, haar borsten, haar heupen en haar glimlach zetten mannen

in vuur en vlam.

Het was 2 april, ze droeg een bontjas;

Victor ontmoette haar op de trap en werd verliefd op haar.

De eerste keer dat hij zijn aanzoek deed, lachte ze en zei: 'Dat zal ik nooit doen

trouwen':

De tweede keer dat er een pauze was, schudde ze haar hoofd.

Anna

keek naar de spiegel, pruilde en fronste;

Zei: 'Victor is zo saai

als een natte middag, maar ik moet tot rust komen.'

De derde keer dat hij zijn voorstel deed, terwijl ze langs het stuwmeer liepen,

Ze gaf hem een ​​kus als een klap op het hoofd, zei: 'Je bent mijn hart

verlangen.'

Ze trouwden begin augustus, zei ze: 'Kus me, jij grappig

jongen':

Victor nam haar in zijn armen en zei: 'O mijn Helena van Troje.'

De griffiers hadden het over Anna, de deur stond op een kier:

De een zei: 'Arme oude Victor, maar waar onwetendheid gelukzaligheid is, enzovoort.'

Victor keek op naar de zonsondergang terwijl hij daar helemaal alleen stond;

Riep: 'Zijn

ben je in de hemel, vader?', maar de lucht zei 'Adres niet bekend.'

Victor keek omhoog naar de bergen, de bergen helemaal bedekt

sneeuw;

Riep: 'Bent u tevreden over mij, vader?' en het antwoord kwam

terug, nee.

Victor kwam naar het bos en riep: 'Vader, zal ze ooit waar zijn?'

En de eiken en de beuken schudden hun hoofd en zij

antwoordde:'Niet voor jou.'

Victor kwam naar de weide waar de wind ging

voorbij vegen: Riep: 'O vader, ik hou zo van haar,' maar de wind zei: 'Zij

moet sterven.'

Victor kwam bij de rivier die zo diep en zo stil stroomde;

Huilend: 'O vader, wat moet ik doen?' en de rivier antwoordde: 'Dood.'

Anna zat aan tafel kaarten te trekken uit een pakje;

Anna zat aan tafel te wachten tot haar man terugkwam.

Victor stond in de deuropening, hij zei geen woord;

Ze zei: 'Wat is er, schat?' hij gedroeg zich alsof hij niet

gehoord.

Er was een stem in zijn linkeroor, er was een stem in het

Rechtsaf,

Er was een stem aan de basis van zijn schedel die zei: 'Ze moet sterven

vanavond.'

Victor pakte een vleesmes, zijn gelaatstrekken waren gezet en

getekend, zei: 'Anna, het zou beter voor je zijn geweest als je dat niet had gedaan

is geboren.'

Anna sprong op van de tafel, Anna begon te schreeuwen,

Maar Victor kwam langzaam achter haar aan als een verschrikking in een droom.

Ze dook weg achter de bank, ze scheurde een gordijnroede neer,

Maar Victor kwam langzaam achter haar aan en zei: 'Bereid u voor om uw God te ontmoeten.'

Hij stond daar boven het lichaam, hij stond daar met het mes vast;

En het bloed stroomde de trap af en zong;

'Ik ben de opstanding

en het leven.'

Ze tikten Victor op de schouder, ze namen hem mee

in een busje;

Hij zat zo stil als een klomp mos en zei;

'Ik ben de Mensenzoon.'

Victor zat in een hoek

Een vrouw maken van klei.

Zeggen: 'Ik ben Alpha en Omega, ik zal komen

Om op een dag de aarde te beoordelen.'