Santa Lucia - aus dem gleichnamigen Film (1956) - Vico Torriani, Torriani, Vico

Einst in Santa Lucia stand mein altes Vaterhaus.

Wie die Möven war ich ruhlos

Fuhr’n Schiffe ein und aus.

Damals wollt' ich in die Ferne

Draußen lag für mich das Glück.

Heut' seh' ich der Heimat Sterne und möcht' gern zurück!

O do mein Napoli

Dich muß man lieben!

Wer dich nur einmal sah

Ist treu dir geblieben!

Kann ich dich wiederseh’n

Dann ist das Leben schön

Santa Lucia

Santa Lucia!

Da wohnt das Glück für mich.

Was bin ich ohne dich

Santa Lucia

Santa Lucia.

Einst in Santa Lucia liebte ich zum ersten Mal

Doch des Meeres Wellen rauschten

Da blieb mir keine Wahl.

Heimlich floh ich wie so viele

Deren Blut I’m Fieber glüht.

Niemals kam mein Herz zum Ziele.

Mein Trost ist mein Lied:

Oh do mein Napoli …

Het huis van mijn oude vader stond ooit in Santa Lucia.

Net als de meeuwen was ik rusteloos

schepen in en uit dreef

Op dat moment wilde ik ver weg gaan

Buiten had ik geluk.

Vandaag zie ik de sterren van mijn vaderland en zou graag terug willen gaan!

O doe mijn Napoli

men moet van je houden!

Wie heeft je maar één keer gezien

Is je trouw gebleven!

Kan ik je weer zien?

Dan is het leven mooi

Santa Lucia

Sint Lucia!

Dat is waar geluk voor mij leeft.

wat ben ik zonder jou

Santa Lucia

Sint Lucia.

Eenmaal in Santa Lucia bedreef ik voor het eerst de liefde

Maar de golven van de zee brulden

Ik had geen keuze.

Ik ben stiekem gevlucht zoals zovelen

Wiens bloed gloeit van koorts.

Mijn hart heeft nooit zijn doel bereikt.

Mijn troost is mijn lied:

Oh doe mijn Napels...