Tulkoon mitä vaan [Vain elämää kausi 10] - Vesala, Jutta Rahmel, Aili Järvelä

Tuuleton aamu

Paljain jaloin sen kuljit

Laiturin päähän mua katsomaan

Piirsit lintuja hiekkaan

Kuin sovinnonmerkit

Olenko valmis jo luopumaan

Kauniina muistan

Nuo onnemme vuodet

Kurkotan kättäs

Vain tyhjää saan

Valmis nyt oon

Kaiken ottamaan vastaan

Elämän viimat tulla saa

Valo tekee tuloaan

Matalalla liitävät linnut

Yllä rakkauden raunioiden

Mä olen rimojani repivä leija

Silti itselleni rehellinen

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

En unohda koskaan

Kuinka kauniilta näytit

Nuo aamut on poissa

En niitä saa

Ulapan korkeat

Kuohut mua vievät

Eikä ne säästäneet sinuakaan

Olen maksanut kalliisti

Vapauden hintaa

Hävinnyt kaiken

Ja noussut vaan

Vielä mä toivon

Että siipemme kantaa

Viimeiseen hiljaiseen poukamaan

Valo tekee tuloaan

Matalalla liitävät linnut

Yllä rakkauden raunioiden

Mä olen rimojani repivä leija

Silti itselleni rehellinen

Matalalla liitävät linnut

Yllä rakkauden raunioiden

Mä olen rimojani repivä leija

Silti itselleni rehellinen

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

Tulkoon mitä vaan

Windstille ochtend

Je liep op blote voeten

Aan het einde van de pier voor mij om naar te kijken

Je tekende vogels in het zand

Als tekenen van verzoening

Ben ik al klaar om op te geven?

Ik herinner het me prachtig

Die jaren van ons geluk

ik reik naar mijn hand

Ik word gewoon leeg

ik ben klaar nu

Alles om te ontvangen

Het laatste van het leven kan komen

Licht komt eraan

Laaggelegen vogels

Boven de ruïnes van de liefde

Ik ben een vlieger die mijn ribben scheurt

Ben nog steeds eerlijk tegen mezelf

Wat het ook is

Wat het ook is

Wat het ook is

Wat het ook is

ik zal het nooit vergeten

Wat zag je er mooi uit

Die ochtenden zijn voorbij

ik snap ze niet

Ulapan hoog

Het bruisen neemt me mee

En ze hebben jou ook niet gered

Ik heb duur betaald

De prijs van vrijheid

Alles verloren

En net opgestaan

Ik hoop het nog steeds

Dat onze vleugels dragen

Naar de laatste stille baai

Licht komt eraan

Laaggelegen vogels

Boven de ruïnes van de liefde

Ik ben een vlieger die mijn ribben scheurt

Ben nog steeds eerlijk tegen mezelf

Laaggelegen vogels

Boven de ruïnes van de liefde

Ik ben een vlieger die mijn ribben scheurt

Ben nog steeds eerlijk tegen mezelf

Wat het ook is

Wat het ook is

Wat het ook is

Wat het ook is