Korvo - Verjnuarmu

Niät, Iät näläkee niät

Pijät, niät paskat siät

Ulukosalla, taevasalla viiltää viima, jiätää halla

Matkooja muan tuuhan tuppaan, levätä suat sen luppaan

Kää pöytään, tarinoetas huasta, ota palasta omasta muasta

Aakee luukku lattijalla, näkköö ristit kamanalla

Ja väjen hulluus silimissään

Vajjoo vieras muan sissään, puttoo kuoppaan alle tuvan

Tuntoo kuoleman suapuvan

Pohjalla, muan alla näkkyy ruumiita kaekkialla

Riiputtaavat siellä lihhoo, nylettyinä, iliman ihhoo

Paesteiks talon vieraat muuttuu, kosvosta vielä yhtä puuttuu

Korvoon tuokii piätyyy

Kirkuu hullut ja syvän jiätyy

Suolasta lihhoo tynnyrlöehin

Talaven varalle purtavoo

Särvintä syvänöehin

Eepähän jiä surtavoo

Zij, ik zal ze uithongeren

Pijät, die shit ervan

In het buitenste deel, in de lucht, snijdt de lijn, de vorst

Reis naar Mua's asschuur, rust Suat uit in zijn schuur

Ga op tafel zitten, vertel het verhaal, pak je eigen stuk

Een luik gaat open op de vloer, zie je de kruisen met een kameel

En de waanzin van de mensen in hun armen

Vajjoo de gast in Mua, valt in de put onder de woonkamer

Het voelt alsof de dood eraan komt

Onderaan, onder Mua, liggen de lijken van de kaekkia

Hangend daar vlees, geschild, ilima huid

De gasten van het huis veranderen in een slagboom, de mand is nog net zo verdwenen

Er zit een klein kussentje in mijn oor

Schreeuwt gek en bevriest

Zout wint aan gewicht in vaten

Een hap stroom voor Talave

Verdieping in de diepte

Het streamt tenslotte