Reloadead - VELIAL SQUAD, PHARAOH

Иссохла внутренняя жизнь, заражен мой BIOS

Внутри меня двоичный код разлагает вирус

Глотаю колесо MDMA, хочу чтоб сердце билось

Reload ДНК — бой, в могиле цифровая сырость

По оптоволкну течет кровь мегабитами на пол

Твоя шалава ставит мои фото на рабочий стол

Я зарядил троян в обойму, мировая сеть — мой ствол

Набираю воздух словно дайвер, и ныряю в Тор

В Deep Web’е тело растворилось, быстрей чем в кислоте

Под добом Интернет — Иисус, распятый на кресте

Дефрагментировал людей, но канул сам в небытие

Fatal Error, я обесточен, и уже лежу на дне

На пиксели распались мои органы и ткани

Оцифровались на дискету чувства и воспоминания

Так близок был все это время смысл мироздания

Я жив и мертв, в этой игре настал предел мечтаний

Не лечи наш блант, заряжен черный глак

Тебе не убежать, мы впереди на шаг

Не лечи наш блант, заряжен черный глак

Тебе не убежать, мы впереди на шаг

Скинем три пакета бошек в сумку от Луи Виттона

В склепе скурим skinny суку под ее дрожащий стон

Меж реальностью и сном, летя над осенним парком

Расщепляя все вокруг с высокомерием Тони Старка

Прояснятся смерти лики, в пекло фрики в черных линзах

В замке бледные ублюдки с Узи и в кровавых гриллзах

Наш товар разносят птицы по звонку олдовой трубки

Hello Moto, 330 к Иллинойсу на Сузуки

Тут полгода зима, какой, к черту, ориентир на запад?

Нас окутала тьма, даже больше чем типов с Black Sabbath

За кулисами мрак, и пара тел пропало в слэме

Дымит косяк, и клубы дыма направились к сцене

Не бери наш стафф без спроса, у мертвых есть к тебе вопросы

Нил окрасят цветом морса, заплетая смерти косы

С первой до последней дозы, возродимся заново

Естественный отбор, шипы от роз отравят слабого

Не лечи наш блант, заряжен черный глак

Тебе не убежать, мы впереди на шаг

Не лечи наш блант, заряжен черный глак

Тебе не убежать, мы впереди на шаг

Гетто-гот меж моих легких, я курю — чернеет мир

Я оставлю твоё тело где-то средь червей, кретин

Она шепчет: «Забери нас», пустота в овале глаз

Когда я стоял на сцене, ее мысли звали нас

По глазам я депрессивен, в руке мрамор — белый Сименс

Курю, когда идет ливень, ищу смысл среди гнили

Она шепчет «Изнасилуй», мое тело в пирамиде

Час назад я встретил гибель, но теперь с пакетом стиля (тварь)

Под звуки дождя достал свой блант, и достал до гланд лишь

Ее тело нес мрак, её кожа чиста, будто дикий ландыш

Мерзкий тощий выродок, я трижды был кремирован

Я плачу под Нирвану, куски мяса плюют в спину мне

И двое в масках грузят тело в кузов

Без языка сложно спорить о вкусах

Я курю дерьмо, теперь я далеко над почвой

Голубиной почтой, мертвый почерк, рвет обсосков в клочья

Не лечи мой блант, не трогай саркофаг

Тебе не убежать, я впереди на шаг

Не лечи мой блант, не трогай саркофаг

Тебе не убежать, я впереди на шаг

Не лечи мой блант, не трогай саркофаг

Тебе не убежать, я впереди на шаг

Не лечи мой блант, не трогай саркофаг

Тебе не убежать, я впереди на шаг

Verdord innerlijk leven, besmet mijn BIOS

In mij ontleedt de binaire code het virus

MDMA wiel slikken, wil dat mijn hart klopt

Herlaad DNA - vecht, digitale vochtigheid in het graf

Bloed stroomt in megabits door de optische vezel naar de vloer

Je slet zet mijn foto's op het bureaublad

Ik heb een Trojaans paard in een clip geladen, het wereldwijde netwerk is mijn trunk

Ik haal adem als een duiker en duik in Thor

In het Deep Web loste het lichaam sneller op dan in zuur

Onder de dob Internet - Jezus gekruisigd aan het kruis

Gedefragmenteerde mensen, maar verzonken in de vergetelheid

Fatal Error, ik heb geen energie meer en sta al onderaan

Mijn organen en weefsels vielen uiteen in pixels

Gevoelens en herinneringen werden gedigitaliseerd op een diskette

Zo dichtbij was al die tijd de betekenis van het universum

Ik ben levend en dood, in dit spel is de ultieme droom gekomen

Genees niet onze botte, zwarte glack is opgeladen

Je kunt niet wegrennen, we zijn een stap voor

Genees niet onze botte, zwarte glack is opgeladen

Je kunt niet wegrennen, we zijn een stap voor

Gooi drie zakken met hoofden in een Louis Vuitton-tas

In de crypte roken we een magere teef onder haar trillende kreun

Tussen realiteit en droom, vliegen over het herfstpark

Alles opsplitsen met de arrogantie van Tony Stark

Gezichten van de dood zullen opklaren, freaks in zwarte lenzen in de hel

Bleke klootzakken met Uzi's en bloedige grills in het kasteel

Onze goederen worden gedragen door vogels aan de bel van een oude pijp

Hallo Moto, 330 naar Illinois op Suzuki

Het is hier een half jaar winter, wat is in godsnaam een ​​mijlpaal in het westen?

Duisternis omhulde ons, zelfs meer dan Black Sabbath-types

Duisternis achter de schermen, en een paar lichamen verdwenen in de slam

De joint rookt en de rookwolken gaan richting het podium

Neem ons personeel niet zonder te vragen, de doden hebben vragen voor je

De Nijl wordt beschilderd met de kleur van de zee en vlechten doodse zeisen

Van de eerste tot de laatste dosis, laten we herboren worden

Natuurlijke selectie, rozendoornen zullen de zwakken vergiftigen

Genees niet onze botte, zwarte glack is opgeladen

Je kunt niet wegrennen, we zijn een stap voor

Genees niet onze botte, zwarte glack is opgeladen

Je kunt niet wegrennen, we zijn een stap voor

Ghetto goth tussen mijn longen, ik rook - de wereld wordt zwart

Ik laat je lichaam ergens tussen de wormen, nerd

Ze fluistert: "Neem ons", leegte in het ovaal van de ogen

Toen ik op het podium stond, riepen haar gedachten ons op

Ik ben depressief in mijn ogen, wit Siemens marmer in mijn hand

Ik rook als het regent, op zoek naar betekenis tussen de rot

Ze fluistert "verkrachting", mijn lichaam is in een piramide

Een uur geleden ontmoette ik doom, maar nu met een style pack (creature)

Onder het geluid van de regen haalde hij zijn bot tevoorschijn en bereikte alleen de amandelen

Haar lichaam was donker, haar huid is helder, als een wilde lelietje-van-dalen

Nare magere klootzak, ik ben drie keer gecremeerd

Ik huil naar Nirvana, ze spugen stukjes vlees in mijn rug

En twee mensen met maskers laden het lichaam in het lichaam

Het is moeilijk om over smaken te discussiëren zonder taal

Ik rook shit, nu ben ik ver boven de grond

Duivenpost, dood handschrift, verscheurende sukkels aan flarden

Genees mijn bot niet, raak de sarcofaag niet aan

Je kunt niet wegrennen, ik ben een stap voor

Genees mijn bot niet, raak de sarcofaag niet aan

Je kunt niet wegrennen, ik ben een stap voor

Genees mijn bot niet, raak de sarcofaag niet aan

Je kunt niet wegrennen, ik ben een stap voor

Genees mijn bot niet, raak de sarcofaag niet aan

Je kunt niet wegrennen, ik ben een stap voor