Pillars of Sand - Vektor

Blotted skies subdue stellar cries

Bleeding out from the pillars

Nebula of Aquila

You have served a killer

Time warps these hallowed grounds

As if to draw a line in the sand

Time brings disdain for the weak

Time is what I have

With Reaper Squads still dispatching

You place your hopes on pillars crashing

Time is a clock on the wall we command

And its hands made from pillars of sand

On our watch we don’t seek what we find

Left bereft by the passage of time

I have built an empire

On the dust of Alshain

Collection sails extract the Enocules

From vast mines in space

And so, we live as ageless men

From the time the reaction begins

The dispenser is strapped to your wrist

You are shackled to my every whim

You are enslaved by the promise of tomorrow

You’ve paid the price for the time that you borrow

Time moves like a crack in glass

Sometimes slow, sometimes fast

We all know the fate of the pane

But we move forth, piling on more strain

On the glass of melted sand

Forged by our greedy hands

On a path we choose to belie

It makes us feel alive

Pillars of sand fall down as gravity remands

The bones of the dead in a dusty mist

Pillars of sand cannot ascend

Such are we at the point of the obelisk

As Reapers dock in the Cygnus Port

My eyes are captured by the pillars

Nebula of Aquila

Your skies have never been stiller

We have come upon the line

Where gravity intercepts with time

Time is without mass

And cannot exist in broken glass

The unrepentant nature of all

Everything falls

Gevlekte luchten dempen stellaire kreten

Bloeden uit de pilaren

Nevel van Aquila

Je hebt een moordenaar gediend

De tijd vervormt deze heilige gronden

Alsof je een lijn in het zand trekt

De tijd brengt minachting voor de zwakken

Tijd is wat ik heb

Met Reaper Squads nog steeds bezig

U vestigt uw hoop op het neerstorten van de pijlers

Tijd is een klok aan de muur die we bevelen

En zijn handen gemaakt van pilaren van zand

Tijdens onze wacht zoeken we niet wat we vinden

Beroofd achtergelaten door het verstrijken van de tijd

Ik heb een imperium gebouwd

Op het stof van Alshain

Verzamelzeilen halen de Enocules eruit

Van enorme mijnen in de ruimte

En dus leven we als tijdloze mannen

Vanaf het moment dat de reactie begint

De dispenser zit vast om je pols

Je bent aan elke gril geketend

Je bent verslaafd aan de belofte van morgen

Je hebt de prijs betaald voor de tijd dat je leent

De tijd gaat als een scheur in het glas

Soms langzaam, soms snel

We kennen allemaal het lot van het paneel

Maar we gaan verder, met nog meer spanning

Op het glas gesmolten zand

Gesmeed door onze hebzuchtige handen

Op een pad dat we kiezen om te geloven

Het geeft ons het gevoel dat we leven

Zuilen van zand vallen naar beneden als de zwaartekracht eist

De botten van de doden in een stoffige mist

Zuilen van zand kunnen niet opstijgen

Zo zijn we op het punt van de obelisk

Als Reapers aanmeren in de Cygnus-poort

Mijn ogen worden gevangen door de pilaren

Nevel van Aquila

Je lucht is nog nooit zo stil geweest

We zijn aan de lijn gekomen

Waar de zwaartekracht de tijd onderschept

Tijd is zonder massa

En kan niet bestaan ​​in gebroken glas

Het onberouwvolle karakter van alles

Alles valt