Nineteen Eighty-One - Vanilla Sky

The things have changed so quickly

As a dream’s begin to rest

They turned into a present

That fights to coexist

We’re greater in the evening

Our breakfast starts at 3

The habits that we’re keeping

Send peaceful minds to sleep

So this is growing up

Or maybe growing older

But I failed to ask the question

Why the innocence is over

Invulnerability

That comes from feeling lost

My heart are mine already

By defends a future cause

I’m sick with hesitation

Fight back the tears I bleed

And brave the suffocation

The city inflects me

I face the confrontation

With the emptiness I feel

There’s too much confusion

The circle never ends

My friends resemble strangers

Until the next weekend

Doesn’t matter what I choose

The choice has been made for me

They tell me what to think

And what is right for me

I’m sick with hesitation

Fight back the tears I bleed

And brave the suffocation

The city inflects me

I face the confrontation

With the emptiness I feel

Why am I ignoring?

The troubles in my head

My smile is getting boring

The longer I pretend

It’s such a common feeling

We hide the feel within

To never easy answers

Is a quest to die in vain

I’m sick with hesitation

Fight back the tears I bleed

And brave the suffocation

The city inflects me

I face the confrontation

With the emptiness I feel

(I just need to break the silence)

(Silence without you)

(I just need to break the silence)

(Silence without you)

De dingen zijn zo snel veranderd

Als een droom begint te rusten

Ze zijn een cadeau geworden

Dat vecht om naast elkaar te bestaan

We zijn groter in de avond

Ons ontbijt begint om 3

De gewoonten die we aanhouden

Stuur vredige geesten om te slapen

Dit is dus opgroeien

Of misschien ouder worden

Maar ik heb de vraag niet gesteld

Waarom de onschuld voorbij is

Onkwetsbaarheid

Dat komt door je verloren te voelen

Mijn hart is al van mij

Door een toekomstige zaak te verdedigen

Ik ben ziek van aarzeling

Vecht tegen de tranen die ik bloed

En trotseer de verstikking

De stad verleidt mij

Ik ga de confrontatie aan

Met de leegte die ik voel

Er is teveel verwarring

De cirkel eindigt nooit

Mijn vrienden lijken op vreemden

Tot het volgende weekend

Maakt niet uit wat ik kies

De keuze is voor mij gemaakt

Ze vertellen me wat ik moet denken

En wat is goed voor mij?

Ik ben ziek van aarzeling

Vecht tegen de tranen die ik bloed

En trotseer de verstikking

De stad verleidt mij

Ik ga de confrontatie aan

Met de leegte die ik voel

Waarom negeer ik?

De problemen in mijn hoofd

Mijn glimlach wordt saai

Hoe langer ik doe alsof

Het is zo'n gewoon gevoel

We verbergen het gevoel binnenin

Naar nooit gemakkelijke antwoorden

Is een zoektocht om tevergeefs te sterven?

Ik ben ziek van aarzeling

Vecht tegen de tranen die ik bloed

En trotseer de verstikking

De stad verleidt mij

Ik ga de confrontatie aan

Met de leegte die ik voel

(Ik moet alleen de stilte verbreken)

(Stilte zonder jou)

(Ik moet alleen de stilte verbreken)

(Stilte zonder jou)