Не по нашей воле - UNSEEN TIGER

Эта жизнь арифметика —

Нас складывают, вычитают, делят на ноль

Колют от воли анестетик

Чтобы обеспечить повсеместный контроль

Темными, узкими, грязными тропами

Распространяясь по венам вода

Весь организм заполняет отравой —

Мертвое тело, живая душа

Забродивший в воздухе смрад разложений

Проникает молекулами в наши ткани

Утопая с трупами, ищем свое положение —

Ведь это лучше скитаний

Руки по локоть в кровь, ноги в грязи

Мозг затуманен, глаза темны полны тоски

Обреченные ищем панацеи,

Но нас кормят пылью, грязью и плацебо

Так случилось неправильно —

Костер жизни погасил дождь

Не обретя, потеряли мы,

Но самое плохое, если на других ты не похож

Не по нашей воле —

Судьба нас одарила бракованной душой

Тело полно боли,

Но бог не покидал нас…

Пожми мою руку, почувствуй хруст костей

Грусть очей, разглядывай чернеющую плоть

Перебороть бы этот недуг либо мясо распороть

Переколоть все эти вены, без агонии прожить хотя бы ночь

Мы все гнием, но изнутри

Чтобы создать тот ложный облик счастья

Которое постичь так и не смогли

Отдавшись водопаду мук и боли власти

Я больше не хочу быть собой, не хочу жить войной —

Между мной и мной бессмертный враг стеной,

А эта темная фигура машет мне рукой

Подчинюсь ее воле, лучше обрести покой

Последний путь или первый шаг —

Никто не знает новое «дано» в задаче

Закрыв глаза и больше не дыша

Услышу стук земли, теперь все будет иначе

Так случилось неправильно —

Костер жизни погасил дождь

Не обретя, потеряли мы,

Но самое плохое, если на других ты не похож

Не по нашей воле —

Судьба нас одарила бракованной душой

Тело полно боли,

Но бог не покидал нас, он изначально не пришел

Dit leven is rekenkunde

We worden opgeteld, afgetrokken, gedeeld door nul

Ze injecteren naar believen een verdovingsmiddel

Om totale controle te bieden

Donkere, smalle, modderige paden

Water dat zich door de aderen verspreidt

Het hele lichaam is gevuld met gif -

Dood lichaam, levende ziel

De stank van ontbinding die in de lucht vergist

Dringt moleculen door in onze weefsels

Verdrinkend met lijken, zoeken we onze positie...

Omdat het beter is dan ronddwalen

Handen tot aan de ellebogen in het bloed, voeten in de modder

De hersenen zijn troebel, de ogen zijn donker vol verlangen

De verdoemden zijn op zoek naar wondermiddelen,

Maar we worden gevoed met stof, vuil en placebo

Het is zo fout gegaan

Het vuur van het leven doofde de regen

Zonder te winnen, hebben we verloren

Maar het ergste is als je niet bent zoals anderen

Niet door onze wil -

Het lot gaf ons een defecte ziel

Lichaam vol pijn

Maar God heeft ons niet verlaten...

Schud mijn hand, voel de botten kraken

Verdriet van de ogen, kijk naar het zwart wordende vlees

Om deze ziekte te overwinnen of het vlees te snijden

Prik al deze aderen, leef minstens een nacht zonder pijn

We zijn allemaal aan het rotten, maar van binnenuit

Om dat valse gezicht van geluk te creëren

Wat ze niet konden begrijpen

Overgave aan de waterval van kwelling en pijn van macht

Ik wil mezelf niet meer zijn, ik wil niet in oorlog leven -

Tussen mij en mij is de onsterfelijke vijand een muur,

En deze donkere figuur zwaait naar mij

Ik zal haar wil gehoorzamen, het is beter om vrede te vinden

Laatste stap of eerste stap

Niemand kent het nieuwe "gegeven" in het probleem

Je ogen sluiten en niet meer ademen

Ik zal het geluid van de aarde horen, nu zal alles anders zijn

Het is zo fout gegaan

Het vuur van het leven doofde de regen

Zonder te winnen, hebben we verloren

Maar het ergste is als je niet bent zoals anderen

Niet door onze wil -

Het lot gaf ons een defecte ziel

Lichaam vol pijn

Maar God heeft ons niet verlaten, hij is niet vanaf het begin gekomen