Дом из кривых зеркал - UNSEEN TIGER

Чтобы было честно, без лицемерия

Не подорвав доверия, что дело времени

О своих намерениях тебе поведаю

Просто поверь мне

Знаешь, если так пойдет и дальше —

Хватит, ведь ко дну ты меня тащишь

Себя ощущаю как опарыш, тебе это нужно?

Твой голос полон фальши

Здравствуй, я желаю только счастья

Без моего участия, жалею лишь отчасти

Возможно, я тебя покину, стало тут опасней

Ведь ты не ведаешь, в чьей власти

Любое действие может стать последним

И последний посмеется

Ведь он выследил по следу.

Напоследок

Мои жесты обрисуют неконкретно

И запретный донесется

Звук оркестра камерных клеток

Эта война заведомо неравная —

У тебя не позвоночник, а просто хорда

Так случилось неправильно,

Но моя нота диссонирует с твоим аккордом

Не посчитай это изменой и предательством

Так сложились обстоятельства.

Оглянись

Куда мы катимся?

Дело в восприятии?-

Объективные причины субъективными подменены понятиями

Не посчитай это предательством

Так сложились обстоятельства-

Радости не приносит настоящее

Я хочу твои услышать овации гремящие

Чтобы было честно, без лицемерия

Не подорвав доверия, что дело времени

О своих намерениях тебе поведаю

Просто поверь мне

Наш мир трещит по потайным швам

Расколоть пополам пока там

Где к своим отношение хуже, чем к бешеным псам

Ты возводишь чистилище, мне нужен храм,

А теперь ты держишь меня на прицеле

Тебе искупление чуждо, ты станешь мишенью

Питаясь мщением, знай истощение

Наш дом стоит на сгнивающем мясе

Под куполом затхлого густого смога

Мы исчерпали давно все запасы

Спокойствия и пропитались тревогой

Тайными тропами путь мой проложен

Ведь без изменений остаться опасно

Я закрываю дверь осторожно

Нет больше смысла с тобою гаснуть

Не посчитай это изменой и предательством

Так сложились обстоятельства.

Оглянись

Куда мы катимся?

Дело в восприятии?-

Объективные причины субъективными подменены понятиями

Не посчитай это предательством

Так сложились обстоятельства-

Радости не приносит настоящее

Я хочу твои услышать овации гремящие

Обволакиваешь грустным взором

В спину медленно вонзив кинжал

Не твоя вина, но не отмыть позора

В твоем доме из кривых зеркал

(Знаешь, а все ведь могло получиться)

Не могу видеть их лица…

Каждый шаг словно по спицам…

Здесь словно небо для бескрылой птицы…

Знаешь, а все ведь могло получиться!

Om eerlijk te zijn, zonder hypocrisie

Zonder het vertrouwen te ondermijnen, is het een kwestie van tijd

Ik zal je vertellen over mijn bedoelingen

Vertrouw me gewoon

Weet je, als het zo doorgaat...

Genoeg, want je sleept me naar de bodem

Ik voel me net een made, heb je het nodig?

Je stem is vol leugens

Hallo, ik wens alleen geluk

Zonder mijn deelname heb ik maar gedeeltelijk spijt

Misschien zal ik je verlaten, het is hier gevaarlijker geworden

Je weet tenslotte niet in wiens macht

Elke actie kan de laatste zijn

En de laatste zal lachen

Hij volgde immers het spoor.

Tenslotte

Mijn gebaren zullen vaag worden geschetst

En het verbodene zal bereiken

Het geluid van het kamercelorkest

Deze oorlog is duidelijk ongelijk...

Je hebt geen ruggengraat, maar alleen een akkoord

Het is zo verkeerd gegaan

Maar mijn noot klopt niet met jouw akkoord

Beschouw dit verraad en verraad niet

Zo zijn de omstandigheden ontstaan.

kijk om je heen

Waar gaan we heen?

Is het een kwestie van perceptie?

Objectieve oorzaken worden vervangen door subjectieve concepten

Vat het niet op als verraad

Dus de omstandigheden waren:

Het heden brengt geen vreugde

Ik wil je donderende applaus horen

Om eerlijk te zijn, zonder hypocrisie

Zonder het vertrouwen te ondermijnen, is het een kwestie van tijd

Ik zal je vertellen over mijn bedoelingen

Vertrouw me gewoon

Onze wereld barst uit zijn verborgen voegen

In tweeën gedeeld terwijl je daar bent

Waar de houding tegenover die van jezelf erger is dan tegenover gekke honden

Jij bouwt het vagevuur, ik heb een tempel nodig

En nu houd je me bij de les

Verlossing is je vreemd, je wordt een doelwit

Voeden met wraak, ken uitputting

Ons huis staat op rottend vlees

Onder een koepel van muffe dikke smog

We hebben alle voorraden al lang opgebruikt

Kalm en verzadigd van angst

Mijn pad is gelegd door geheime paden

Het is immers gevaarlijk om onveranderd te blijven

Ik sluit de deur voorzichtig

Het heeft geen zin meer om met jou uit te gaan

Beschouw dit verraad en verraad niet

Zo zijn de omstandigheden ontstaan.

kijk om je heen

Waar gaan we heen?

Is het een kwestie van perceptie?

Objectieve oorzaken worden vervangen door subjectieve concepten

Vat het niet op als verraad

Dus de omstandigheden waren:

Het heden brengt geen vreugde

Ik wil je donderende applaus horen

Bedekt met droevige ogen

Langzaam een ​​dolk in de rug steken

Niet jouw schuld, maar was de schaamte niet weg

In jouw huis van scheve spiegels

(Weet je, alles zou kunnen lukken)

Ik kan hun gezichten niet zien...

Elke stap is als op breinaalden...

Het is als de hemel voor een vleugelloze vogel...

Weet je, alles zou kunnen lukken!