Finns inga färväl mer - Uno Svenningsson

Vi sprang över öppna fält så nakna hand i hand

Med alla våra vackra löften på en jord så fuktig och varm

Tårfyllda läppar kysste varann

Som om dom ville veta alla svar

Jag skulle bli lycklig när jag blev stor

Nu för du mig vägen fram

Finns inga farväl mer

Finns inget som skiljer oss ifrån varann

Finns inga farväl mer

Här finns mitt Eden mitt försvunna land

Finns inga farväl mer…

Jag gick hela vägen upp till mig själv

För att kunna se mitt eget inferno

Mitt inre jag som aldrig vågat säga som det är

Då tog du min rädsla min hunger mitt begär

Jag behöver inte längre vara rädd

Sida vid sida i ett brinnande fält står vi starka och hela igen

Finns inga farväl mer

Finns inget som skiljer oss ifrån varann

Finns inga farväl mer

Här finns mitt Eden mitt försvunna land

Finns inga farväl mer

Vi två behöver verkligen varann

Finns inga farväl mer

Här finns mitt Eden mitt försvunna land

Du är så lysande och självklar

Som sista bladet i en bok

Finns inga rader kvar att gömma sig i

Vi står nakna inför varann

Finns inga farväl mer

Finns inget som skiljer oss ifrån varann

Finns inga farväl mer

Vi två behöver verkligen varann

Finns inga farväl mer

Finns inget som skiljer oss ifrån varann

Finns inga farväl mer

Här finns mitt Eden mitt försvunna land

Finns inga farväl mer

Vi två behöver verkligen varann

Finns inga farväl mer

Du är mitt Eden mitt försvunna land

Finns inga farväl mer…

We renden over open velden zo naakt hand in hand

Met al onze mooie beloften op een aarde zo vochtig en warm

Met tranen gevulde lippen kusten elkaar

Alsof ze alle antwoorden willen weten

Ik zou blij zijn als ik groot was

Nu leid je me de weg

Er zijn geen afscheid meer

Er is niets dat ons van elkaar scheidt

Er zijn geen afscheid meer

Hier is mijn Eden, mijn verloren land

Er is geen afscheid meer...

Ik ging helemaal naar mezelf toe

Om mijn eigen inferno te kunnen zien

Mijn innerlijke zelf dat nooit durfde te zeggen zoals het is

Toen nam je mijn angst, mijn honger, mijn verlangen

Ik hoef niet langer bang te zijn

Zij aan zij in een brandend veld, staan ​​we weer sterk en heel

Er zijn geen afscheid meer

Er is niets dat ons van elkaar scheidt

Er zijn geen afscheid meer

Hier is mijn Eden, mijn verloren land

Er zijn geen afscheid meer

Wij twee hebben elkaar echt nodig

Er zijn geen afscheid meer

Hier is mijn Eden, mijn verloren land

Je bent zo briljant en vanzelfsprekend

Like de laatste pagina van een boek

Er zijn geen rijen meer om je in te verstoppen

We staan ​​naakt voor elkaar

Er zijn geen afscheid meer

Er is niets dat ons van elkaar scheidt

Er zijn geen afscheid meer

Wij twee hebben elkaar echt nodig

Er zijn geen afscheid meer

Er is niets dat ons van elkaar scheidt

Er zijn geen afscheid meer

Hier is mijn Eden, mijn verloren land

Er zijn geen afscheid meer

Wij twee hebben elkaar echt nodig

Er zijn geen afscheid meer

Jij bent mijn Eden, mijn verloren land

Er is geen afscheid meer...