Dead Oceans - Ulcerate

The primeval genesis

Etched into forgotten flesh

In darkness, oblivious, we exist to no avail

To no avail

To never unearth

The insipid with their deadpan stare

Long for worth in dying oceans

To never unearth

By the scorn of weakness

Lay me to rest

Rip away the flesh we scarred with god

And scour our bones for deceit

Beneath the black shroud of abandon lay fields of us

Our bodies still;

our minds hollow and sightless

Here we lay, nothing without deceit

The immortal, reflected in dead oceans

Drowned by frailty tied at their feet

Even still in death, this falls on deaf ears

I am the eyes of our inception

Sewn shut

Het oerverschijnsel

Geëtst in vergeten vlees

In het duister, onwetend, bestaan ​​we tevergeefs

Tevergeefs

Om nooit op te graven

De smakeloze met hun uitgestreken blik

Verlang naar waarde in stervende oceanen

Om nooit op te graven

Door de minachting van zwakte

Leg me te rusten

Scheur het vlees weg dat we met god hebben getekend

En doorzoeken onze botten op bedrog

Onder de zwarte lijkwade van verlaten lagen velden van ons

Onze lichamen nog steeds;

onze geest is hol en zichtloos

Hier liggen we, niets zonder bedrog

Het onsterfelijke, weerspiegeld in dode oceanen

Verdronken door kwetsbaarheid vastgebonden aan hun voeten

Zelfs als je nog dood bent, is dit aan dovemansoren gericht

Ik ben de ogen van ons begin

dichtgenaaid