Cold Becoming - Ulcerate

Sleep now, willing hosts

In envy, accede to this void of life so bleak and fragile

There is only silence here

No resistance

A silent corrosion of mind

This innocence lost

The tide long retreating

You cannot see above the walls, encircling high

This sanctuary and its need, infectious

You will not see again

The infected will never see again

To claim this as nothing

You should not be of this world

Of those who preach death

Your words are poison

And those of stone in apathy

You crawl with them

You crawl with them in decay

This cold becoming never dethroned

Of those who claim this fire as nothing

I will forever despise

Slaap nu, gewillige gastheren

In afgunst, toetreden tot deze leegte van het leven zo somber en kwetsbaar

Er is hier alleen stilte

Geen weerstand

Een stille aantasting van de geest

Deze onschuld verloren

Het tij trekt zich al lang terug

Je kunt niet boven de muren kijken, hoog omringend

Dit heiligdom en zijn behoefte, besmettelijk

Je zult het niet meer zien

De geïnfecteerden zullen nooit meer zien

Dit als niets claimen

Je zou niet van deze wereld moeten zijn

Van degenen die de dood prediken

Je woorden zijn vergif

En die van steen in apathie

Je kruipt met ze mee

Je kruipt met ze in bederf

Deze kou wordt nooit onttroond

Van degenen die beweren dat deze brand niets is

Ik zal voor altijd verachten