Nits amb Txarango - Txarango

He caigut a terra i m’he aixecat

He caminat descalç quan cremava l’asfalt

Hi ha onades que m’han tombat

Ones que mai haurien pogut tocar-me

He estat al lloc que no tocava

I he perdut el tren, el temps

M’han caigut els somnis de les mans

El més vital entre les dents

He après el millor de la gent

He après de les fades

Però, però tinc les butxaques foradades

Que de vegades, eh, és a l’aigüera el més calent

I el més sensat no és urgent

Tu, que m’expliques que dóna del mar

El duel contra l’embat vençut

Deixa que plorin els teus ulls

Tu sempre dius que s’atrauen

Els bons desitjos i estan vius

Cap ona mai més podria tocar-te

No demanis perdó

Que no som de goma i no reboten els cops

Tu, que rius tant

Que encomanes pau al teu voltant

Perdona, deixa’t cuidar

Perquè som els teus germans

Recordo nits impressionants

On cantàvem delícies al port

De la ciutat que ens ha fet forts

Recordo nits impressionants…

Dins meu, crida

Una veu rebel crida

Dins meu, crida

Obre la nit obre la mar

Obreee, crida

Una veu rebel crida

Dins meu, crida

És la rialla

La casa de tots

On va néixer un somni dolç

Un clown, un equilibrista del son

Un mindamú de batalla

Que balla les danses del circ

El nostre elixir, és on volem anar

A la festa de disfresses

A la lluna Clownia, amb tu

Amb tu que rius tant

Que fas màgia a cada instant

A cada plaça de la ciutat, del mar

Nostre llar, nostre far, nostre foc

Que poc a poc valent calent s’encén

Quan la gràcia i la desgràcia

Es donaven la mà

Llàstima, llàstima

Però recordeu germans

Que la vida regala

Una bicicleta a qui pedalalalalaaaa

Dins meu, crida

I una veu rebel crida

Dins meu, crida

Obre la nit obre la mar

Obre, crida

Una veu rebel crida

Dins meu, crida

Obre els seus bells carrers

Obre les valls

Sobre els meus ulls menuts

Obre els encants

Obre la seva nit sobre la mar

Obre una veu rebel que crida

Obre un basar de revetlla

Obre les mans

Obre els teus ulls, l’asil, obre el ramal

Obre la seva nit sobre la mar

Obre una veu rebel que crida

Obre-la, obre-la, obre-la, obre-la obre-la

Una veu rebel que crida

Obre-la, obre-la, obre-la, obre-la, obre-la

Obre la nit, obre la mar

Obre-la, obre-la, obre-la, obre-la obre-la

Una veu rebel que crida

Obre-la, obre-la, obre-la, obre-la, obre-la

Obre-laaaa

Dins meu, crida

I una veu rebel crida

Dins meu, crida

Obre la nit obre la mar

Obreee, crida

Una veu rebel crida

Dins meu, crida, cridaaaa, hu!

Vull la nostra cançó

Vull la nostra cançó

Vull la nostra cançó

Ik viel op de grond en stond op

Ik liep op blote voeten toen het asfalt verbrandde

Er zijn golven die op me beuken

Golven die mij nooit hadden kunnen raken

Ik ben op de plek geweest die ik niet heb aangeraakt

En ik miste de trein, de tijd

Dromen zijn uit mijn handen gevallen

De meest vitale tussen de tanden

Ik heb het beste van mensen geleerd

Ik heb geleerd van feeën

Maar, maar ik heb gaten in mijn zakken

Wat de video natuurlijk een nachtelijke sensatie maakte

En het meest verstandige is niet urgent

Jij vertelt me ​​over de zee

Het duel tegen de verslagen nederlaag

Laat je ogen huilen

Je zegt altijd dat ze zich tot je aangetrokken voelen

Goede wensen en ze leven

Geen enkele golf kan je ooit nog raken

verontschuldig je niet

Dat we geen rubber zijn en de klappen niet weerkaatsen

Jij, die zo lacht

Dat je de vrede om je heen toevertrouwt

Sorry, wees voorzichtig

Omdat we je broers zijn

Ik herinner me geweldige nachten

Waar we lekkernijen zongen in de haven

Van de stad die ons sterk heeft gemaakt

Ik herinner me geweldige nachten...

In mij schreeuwt hij

Een opstandige stem roept

In mij schreeuwt hij

Open de nacht open de zee

Gehoorzaam, schreeuw

Een opstandige stem roept

In mij schreeuwt hij

Het is lachen

Het huis van iedereen

Waar een zoete droom werd geboren

Een clown, een slaapbalancer

Een strijdgeest

Dat danst de dansen van het circus

Ons elixer is waar we heen willen

Op het verkleedfeestje

Op de maan Clownia, met jou

Met jou die zo lacht

Dat je op elk moment magie doet

Op elk plein van de stad, aan zee

Ons huis, onze vuurtoren, ons vuur

Beetje bij beetje gaat de hitte aan

Wanneer genade en ongeluk

Ze schudden elkaar de hand

Jammer, jammer

Maar onthoud broers

Dat het leven weggeeft

Een fiets naar pedalalalalaaaa

In mij schreeuwt hij

En een opstandige stem roept

In mij schreeuwt hij

Open de nacht open de zee

Open, schreeuw

Een opstandige stem roept

In mij schreeuwt hij

Het opent zijn prachtige straten

Open de valleien

Over mijn kleine ogen

Open de bedels

Hij opent zijn nacht op zee

Hij opent een opstandige stem die roept

Open een feestbazaar

Open je handen

Open je ogen, het asiel, open de tak

Hij opent zijn nacht op zee

Hij opent een opstandige stem die roept

Open het, open het, open het, open het open het

Een opstandige stem die schreeuwt

Open het, open het, open het, open het, open het

Open de nacht, open de zee

Open het, open het, open het, open het open het

Een opstandige stem die schreeuwt

Open het, open het, open het, open het, open het

Open-laaaa

In mij schreeuwt hij

En een opstandige stem roept

In mij schreeuwt hij

Open de nacht open de zee

Gehoorzaam, schreeuw

Een opstandige stem roept

In mij, schreeuw, schreeuw, huh!

Ik wil ons lied

Ik wil ons lied

Ik wil ons lied