As Ghosts Are Given to Me - Twelve Tribes

Psychotic whispering take me i’m yours once of a madman’s last

Dance in her scent in the smell of neurotic ghouls she’s panting to

The gods that kill her tossing turning my my so calm though the sky

Is falling living in the morning’s dawn while dying when the

Evening’s gone and drool apologies as we fuck goodbye i apologize

Under plummeting skies such insecurity is pleasing to me while

Dying and wishing this away stomach’s pulled tighter lay strangled

In this skin of ours unlock the killer unto beautiful pain beauty in

Pains simplicity give into me giving to me these fifteen secrets kept

Beneath your fingertips and pleasure and flight deep bleeding yet

Willing to dress my blood in a demon’s soft verse my lips filtering

Her fears such a sweet hallucinogen* i shut my eyes and your

Somehow closer to me the sky is falling but i’m still here she

Couldn’t speak let alone breathe have you ever.

oh but at the

Same time who showed you this eidolon this blaspheme of an

Arcane ego i know you i am swallowing your pain i have licked your

Sweat and i am living again one last thing the beginning of a

Delusion grows thicker and more hateful and the further it goes it

Becomes harder then pounding and the pain it shows beneath the

Burns and the bruises and even below the passion and the

Heartbeats they crash louder and it echoes into the oceans of

Insides carved helpless and hollow and it came to her in a dream

And she’s hit by the sky as ghosts are given to me

Psychotisch gefluister, neem me, ik ben de jouwe, een keer van de laatste van een gek

Dans in haar geur in de geur van neurotische geesten waar ze naar hijgt

De goden die haar doden terwijl ze woelen maken mijn mijn zo kalm door de lucht

Is vallen leven in het ochtendgloren terwijl je sterft wanneer de?

De avond is voorbij en kwijl sorry als we afscheid nemen, ik verontschuldig me

Onder een neerstortende hemel is zo'n onzekerheid een plezier voor mij, terwijl

Stervend en wensend dat de maag strakker werd getrokken, lag gewurgd

In deze huid van ons ontsluit de moordenaar tot prachtige pijn schoonheid in

De eenvoud van pijn geeft me deze vijftien geheimen die ik heb bewaard

Onder je vingertoppen en plezier en vlucht nog diep bloeden

Bereid om mijn bloed te kleden in het zachte vers van een demon, mijn lippen filteren

Haar angsten zijn zo'n zoet hallucinogeen* ik sluit mijn ogen en je

Op de een of andere manier dichter bij mij valt de lucht, maar ik ben er nog steeds

Kon niet praten, laat staan ​​ademen, heb je ooit gehad.

oh, maar bij de

Dezelfde tijd die je deze eidolon deze godslastering van een . liet zien

Arcane ego ik ken je ik slik je pijn ik heb je gelikt

Zweet en ik leef weer een laatste ding het begin van een

Waanideeën worden dikker en hatelijker en hoe verder het gaat

Wordt harder dan bonzen en de pijn die het toont onder de

Brandwonden en kneuzingen en zelfs onder de passie en de

Hartslagen bonzen luider en het echoot in de oceanen van

Binnenkanten sneden hulpeloos en hol en het kwam tot haar in een droom

En ze wordt geraakt door de lucht terwijl geesten aan mij worden gegeven